Γιου-χου-γρουμφ. (ειμαι ξε-ρωτευμενη!)

Ο ηλιος λαμπει χωρις ουτε ενα συνεφακι εδω και αρκετες ωρες (ο αγγλικος καιρος τελευταια ουτε αστατος δεν μπορει να ειναι με καποια συνεπεια, γρουμφ). Οι Αγγλοι που περπατουν στο δρομο και λιαζονται φοραν καλοκαιρινα και εχουν ηδη παρει την υπεροχη αστακι αποχρωση του καλοκαιριου. Τα πουλακια στο παρκακι εχουν ξελαρυγγωθει απο το αξημερωμα στο τιτιβισμα, σιγουρα καποιος τα ταισε καναβουρι. Μια βολτα στα βλογ αποδεικνυει οτι και εκει η Ανοιξη εχει επελασει ακαθεκτη - ερωτες, σεκσακια, ρομαντισμοι και ανεκπληρωτοι ποθοι, στεναζει η οθονη, τι πηρατε ολοι μαζι κι εμενα δε μου δωσατε. Με τοσους αναστεναγμους και ορμονες φοβαμαι μη κανει self destruct το ταλαιπωρημενο και γηραιο μου λαπτοπακι.

Αισθανομαι σαν το grinch που θελει να κλεψει την ανοιξη. Ειπαμε να ανοιξει ο καιρος, αλλα τοσο πια, παει πολυ, και οχι, δεν ειμαι καθολου ετοιμη.(παρενθεση, τωρα στο παρκακι απεναντι ενα καφε σκυλακι κυνηγαει ενα ασπρο, ετσι μου'ρχεται να παω να τα καταβρεξω και τα δυο).

Σα να μη με εφτανε η παντελης αδυναμια και αδιαφορια μου στο να συμετασχω στην ανοιξιατικα πυροδοτημενη ερωτικοτητα (sic) που με περιβαλλει, χθες ειχα τη μοναδικη εμπειρια να κλαιει πανω απο τις ανταυγειες μου η ισπανιδα μου κομμωτρια. Που την περιμενα να μου ανανεωσει το κεφαλι (κακο πραγμα η σκουρα ριζα με τοσο ηλιο) και να αερολογησουμε χαζογελωντας, ως συνηθως, τρωγοντας σουσι και ακουγοντας μουσικη. Πλην ομως, η Maiti τον ειχε φαει τον ντουβρουτζα νωρις το πρωι , οταν την πηρε η πρωην του φιλου της, με τον οποιο μετα το Πασχα θα μετακομιζαν μαζι, για να της πει οτι κοιμαται παλι μαζι του και περιμενει το παιδι του. Καθημερινες, ανοιξιατικες ιστοριες, με μια δοση ισπανικοκολομβιανου ταμπεραμεντου (αυτη Ισπανη, αυτος Κολομβιανος, το story προεκυψε βραζιλιανικη σαπουνοπερα). Ημουνα το πρωτο ατομο στο οποιο αποφασισε να το πει. Μοναδικη εμπειρια, να σου βαφουν τα μαλια κλαιγοντας, ενω εσυ να το παιζεις καλος ανθρωπας δειχνοντας συμπαρασταση και δινοντας ανουσιες συμβουλες (δωσε του μια ευκαιρεια να σου εξηγησει, τι λεω ωρες ωρες το ατομο), κανοντα ταματα απο μεσα σου, θε μου, κανε να μη βγει το μαλλι μου σε αποχρωσεις καροτι. Τελικα η Maiti ηρεμησε, τα σουσι μεινανε αφαγωτα, το μαλλι μου εχει χρωμα οπως Jennifer A (ενας ευσχημος τροπος να πω οτι εχω περισσοτερα χρωματα στο κεφαλι απο τις αρχικες προθεσεις μου, αλλα, τριχες..). (Πολλοστη παρενθεση, τα σκυλακια αυτη τη στιγμη κουτουπωνονται, και βλεπω κι ενα ζευγαρακι παραδιπλα που τοχει παραζαχαρωσει το θεμα, αν παμε ετσι θα πρεπει να καλεσω την πυροσβεστικη).

Διαμαρτυρομαι. Και ανησυχω εντονως. Για το αν η παγερη μου αδιαφορια για τον περιρρεοντα ερωτικο παροξυσμο σημαινει πως εχω παραγινει ξινοκυνικη, ξενερωτη γρια, η ενας συνδυασμος απο τα προαναφερθεντα. Θελω μια μπορα, μια καταιγιδα, εστω μερικες γερες ψιχαλες και μολικα συνεφα κατεπειγοντως.

Παρτε αυτη την Ανοιξη απο μπροστα μου, ηρθε χωρις να με ρωτησει!