φραουλες, maple sirop και φουρφουρια.

Στην γωνια του καναπε, σε ενα καλαθι πανω στο πατωμα, ειναι ο μικρος μου κηπος. Το σπιτακι μου ειναι πολυ μικρο, ο ενας τοιχος στο καθιστικο ειναι τζαμοπορτα και βλεπει σε ενα παρκακι πανω στο καναλι, και οι γλαστρες ειναι ισως πλεονασμος. Ασε που συνεχεια λειπω, καποιες φορες για εβδομαδες, και ποιος να τις ποτιζει καθε φορα. Συνηθως τις αφηνω βουτηγμενες σε νερο σε κουβαδες η μεσα στο νεροχυτη της κουζινας και προσευχομαι να επιζησουν μεχρι την επιστροφη μου. Τα πιο ευαισθητα φυτα παντα χαριζονται πριν λειψω για το καλοκαιρι, αμα τα βρω ξερα γυρνωντας θα στεναχωρηθω. Καποια λιγοστα ομως εχουν παραμεινει, ειναι φαινεται πιο ανθεκτικα. Ενα καλαθωτο με πρασιναδες που μου εστειλαν πριν 3 χρονια, μια γλαστρα αρκετα ξεπουπουλιασμενη γιατι χρειαστηκε να την κλαδεψω δραστικα να γλυτωσει απο κατι που αρρωσταινε τα φυλλα, αλλα αυτη ξαναξετσουτσουρισε,και μια ορχιδεα που ανθιζει για τριτη φορα. Το Σ/Κ αγορασα και εναν φουντωτο θαμνο δεντρολιβανο, που μοσχομυριζει. Δεν προκειται να μαγειρευτει ουτε ενα του φυλλαρακι, γιατι σε αυτη τη φαση της ζωης μου ειμαι ανεπροκοπη. Εμπηξα στις γλαστρες δυο φουρφουρια που εδω αγορασα, ενα πορτοκαλι και ενα φουξια. Σκοπευω αμα ερθω στην Αθηνα να ψαξω να βρω και ενα πολυχρωμο οπως μου αγοραζαν μικρη στην πλατεια Αριστοτελους, εδω που (και ποιος να μου το παρει βεβαια :-). Αναμεσα στις γλαστρες ειναι ενα κιτς αγαλματακι, μια κοπελα με ενα καλαθι μηλα, που υπεραγαπω, γιατι με αυτο μου λεγαν παραμυθια οταν ημουνα μικρη, να τρωω το φαγητο μου (οχι πως χρειαζοτανε!). Το ειχανε παρει οι μαθητριες της μαμας μου οταν διδασκε στη Χιο, εχει περασει πολλες τουμπες και μετακομισεις (απαιτησα να μου το στειλουν με τη φορτωτικη στην Αγγλια), και αυτο επεζησε με μικρες φθορες που το κανουν στα ματια μου πολυτιμο. Διπλα ειναι ενα κερι που δεν αναβω, γιατι παει ο κηπος, παραδιπλα ενα ακριβο θερμος που αγορασα γιατι μ'αρεσε το χρωμα και τα λουλουδια που ειχε επανω και παραμενει αχρησιμοποιητο. Αριστερα στις γλαστρες καθεται το ποτιστηρι-ελεφαντακι. Το πηρα προσφατα γιατι μου θυμισε ενα αλλο ωραιοτερο που ειχα βρει πριν 3 χρονια αλλα δεν αγορασα, και μετανοιωσα.
Αυτα κυτταζω τρωγοντας το πρωινο μου. Φραουλες , καφε με γαλα στη γαλαζια κουπα με το ξανθο κοριτσακι να κανει κουνια,και πιτα πολυσπορη με φλωρα και maple sirop, μια υγιεινοτερη εκδοχη των american pancakes που λατρευω. Ο κηπακος μου δεν ειναι ο,τι ποιο καλαισθητος και συμαζεμενο. Κηπος λιγοτερο φυτων και περισσοτερο συναισθηματων, ετσι μου αρεσει να τον βλεπω...:-)