just 'cause i'm a muppet doesn't mean that i won't hump u

Στο τηλεφωνο, σημερα.

- Gary, μηπως θα μπορουσες να..
- Περιμενε, ερχομαι αμεσως.
- Καλα, δεν ειναι επειγον..
- Θα ειμαι εκει σε 5 λεπτα.
(Εισαγωγικο σημειωμα. Ο Gary ειναι ενας συνεργατης, που μου εχει μια μικρη αδυναμια. Την οποια εχω καταφερει επιμελως να αποφυγω να αναγνωρισω οσο και να γκουχ γκουχ εκμεταλλευθω, τα τελευταια 3 χρονια. Αλλα δυσκολο να κανεις την παπια για πολυ καιρο, οποτε χαρηκα οταν εμαθα οτι αραβωνιαστηκε μια αμερικανα, που θα πηγαινε να βρει στις διακοπες.)

Στα 3 περιπου λεπτα απο το τηλεφωνημα, εισβαλει στο γραφειο μου. Ψηλος και σχετικα ατσουμπαλος, μου θυμιζει διασταυρωση του Fozzie με τον Gonzo με μια πρεζα απο Scooter, για τους muppetοφιλους. Η αφορμη της επισκεψης ειναι η εγκατασταση ενος προγραμματος σε εναν υπολογιστη. Του δινω τις οδηγιες που μου εδωσαν, που θα μπορουσα να του εχω στειλει με μελακι. Στρογγυλοκαθεται στην πολυθρονα μου, παρα τις απελπισμενες μου προσπαθειες να τον ξεφορτωθω με ευγενικο τροπο. Αρχιζει να μου διηγειτε τις διακοπες του, και τον ακουω με μισο αυτι - ειναι πολυλογας. Ταυτοχρονα, γραφω ενα -δυο μελακια, τακτοποιω καποια χαρτια στο γραφειο μου, κυτταζω το αυριανο ημερολογιο, και, αναλογα με τις φρασουλες που αποσπασματικα ακουω, δινω στο προσωπο μου την καταλληλη εκφραση - "διακοπες στην βορεια αμερικη" - ενδιαφερον, "η αραβωνιαστικια μου" - ευγενικη περιεργεια, "επιστροφη στη δουλεια" - συμπαθεια.
Ξαφνικα το λογυδριο σταματαει. Τον κυτταζω, εχει παρει μια εκφραση δυστυχιας. Εχω χασει τις τελευταιες δυο τρεις δεκα προτασεις που εχει πει. Αντανακλαστικα, ανασυρω καποιες τελευταιες του λεξεις "...χωρισα... η αραβωνιαστικια μου", θυμαμαι οτι εχει προσφατα παρει διαζυγιο, υποθετω οτι μου μιλαει για αυτο. Οποτε τον κυτταζω βαθεια στα ματια, κουναω το κεφαλι μου, "λυπαμαι, αληθινα λυπαμαι" ...Και ξαφνικα ο Gary ειναι περιχαρης. Και εγω, βεβαια, πανικοβλητη, γιατι κατι μου λεει οτι δεν ειπα τη σωστη ατακα στη σωστη στιγμη, μαλλον το εντελως αντιθετο. Ο Gary κοντευει να λειωσει πανω στη πολυθρονα, "μα δεν περιμενα να στεναχωρεθεις τοσο πολυ, με κανεις και χαιρομαι", και με κυτταζει κι αυτος στα ματια, ενω πλησιαζει επικυνδυνα την καρεκλα μου. Εχω φρικαρει. Ετσι και μου κανει εξομολογηση, θα φαει τρελλη χυλοπιτα. Και εδω ειναι ευαισθητος ο κοσμος, μετα θα πατησει εξαφανιση. Κριμα ο ανθρωπος. Και ποιος θα μας στρωνει μετα τα προγραμματα, οεο? (ειμαι ενας κακος, ιδιοτελεστατος ανθρωπος). Οποτε ανακρουω πρυμναν, και στο παραενα ριχνω τυχαια βολη "η θετικη πλευρα των καταστασεων ειναι παντα ισχυροτερη απο την αρνητικη, δεν βρισκεις?" με χαρουμενο υφος τυπου μαρτυρα του ιεχωβα, και υπογειο μηνυμα -δεν ξερω τι χαμπαριασες μεγαλε, αλλα εγω το μαζεψα, μαζεψε το και εσυ. Για να παρω ευτυχως την απαντηση "εεεεμ, ναι, σιγουρα, με χωρισε και η αραβωνιαστικια μου, και ηταν το εναυσμα για να αποφασισω να φυγω απο αυτη τη δουλεια, γιατι χρειαζομαι ενα καινουριο ξεκινημα...αλλα δεν εφυγα ακομα, και (με βλεμμα γεματο ελπιδα) σιγουρα θα ερχομαι να σας (?σε?) βλεπω συχνα". Και του απαντω - "Χαιρομαι πολυ για σενα, πιστευω πως μια καινουρια αρχη σε ολα ειναι η καταλληλη αποφαση. Αλλα, πωπω, ποσο εχω αργησει, πρεπει να φυγω".
Φιου...

(το βιντεακι ελπιζω να ανοιγει απο το λινκ. ασχετο. τρελλο γελιο ομως:-).

http://www.youtube.com/watch?v=0gXG5SeXV7c