1η Οκτωβρη

Καθομαι μπροστα στο λαπτοπ, τα ποδια στο τραπεζι, και χαζευω απο τη τζαμαρια. Ο πρωινος ηλιος εφυγε. Το πρωινο θα ηταν μουντο, αν δε το φωτιζαν καπως τα φυλλα στα δεντρα που εχουν χρυσισει. Το ποταμακι -οτι φαινεται αναμεσα απο τις φυλλωσιες- ενας γκρι θολος καθρεφτης. Ο δρομος σχετικα ησυχος, ολοι ειναι σε δουλειες, σχολεια, η πανεπιστημια.

Εχω κανει κοπανα, θα παω δουλεια μετα το μεσημερι. Πηρα πρωινο, καθησα να δω τα μελακια μου, - βαμμενη αλλα φορωντας μονο το αγαπημενο μου κιτρινο μακω απο την Ορλεανη- και ξεμεινα. Τ'αγαπαω το σπιτακι μου, εδω αισθανομαι προστατευμενη. "We were very happy here, I hope you will be too" μου αφησαν ενα σημειωμα οι προηγουμενοι κατοικοι. Το'φτιαξα ετσι ωστε να'μαι. Με αρκετες πινελιες χρωμα - μπορντοκοκινο, φουξια, πορτοκαλι, πρασινο των φυτων - πανω στο ζαχαρι των τοιχων και των επιπλων. Με το ξανθο ξυλινο πατωμα χωρις χαλια, εκτος απο ενα φουξια yoga mat, μου αρεσει η αισθηση του ξυλου στις γυμνες πατουσες μου, ακομα και το χειμωνα, αλλωστε αυτο το σπιτι ποτε δεν ειναι κρυο. Με αγαπημενα αντικειμενα που εχω ερωτευθει κεραυνοβολα και εχω κουβαλησει απο διαφορα μερη - ο καθρεφτης απο το V&A, που τον εφερα σπιτι στην αγκαλια μου , σα να κρατουσα μικρο παιδι, με ταξι, το κεντητο μαξιλαρακι απο το Liberty, που πηρα περιμενοντας καποιον επισκεπτη που δεν ηρθε, ο ζωγραφισμενος καμβας που μου πουλησε για γουρι με ανταλλαγμα τα τελευταια μου ευρω, μια μερα πριν ανοιξει η επισημη εκθεση τους στη via portico d'Otavia, ενας απο τους δυο αδερφους Alviti. Το κιτς αγαλμα της γυναικας με τα μηλα, που μου ελεγε η μαμα μου ιστοριες για να τρωω παιδι, ο pin-up δισκος που μου εφερε ο Αλητακος, ο καναπες ανακλιντρο που μου χαρισε η μαμα μου, ακριβες αντιγραφο ενος ιταλικου που ειχα ζηλεψει, φερμενος απο την Ελλαδα. Η αγαπημενη μου κουπα του καφε απο τις 17 της πολυχρωμης συλλογης μου. Οι φιλοι οταν ερχονται κυττανε γυρω να δουνε τι καινουριο εχει μπει στο χωρο, καποιοι περιμενουνε να ακουσουν και την ιστορια πισω απο το αντικειμενο. Ο χωρος εδω ειναι η ιστορια μου οπως μου αρεσει να τη διηγουμαι, ειμαι εγω.

Σε λιγο θα πρεπει να φυγω. Μαλλον θα δουλεψω μεχρι αργα αποψε, αλλα πριν γυρισω θα αγορασω το "The girl who kicked the hornet's nest" του Stieg Larsson, που βγαινει σημερα (προβλεπεται ξενυχτι το Σ/Κ!), και θα παω και πισινα.

Καλο μας μηνα! :-)