Tuesday, 6 October 2009

Βιαστικα, χωρις τιτλο.

Παντου γεματη αντιφασεις. Απο τη μια, γραφω εδω για επικοινωνω απελευθερωμενη -καπως- απο τα στερεοτυπικα καθοριστικα οπως εμφανιση, στατους, ηλικια. Ριχνω το μηνυμα σε ενα μπουκαλι και δεν ξερω ποιος θα το βρει, προστατευμενη πισω απο την σχετικη ανωνυμια μου. Απο την αλλη, μερες οπως η σημερινη, με τρωει να φωναξω στο πηγαδι, με πληρη επιγνωση οτι τα καλαμια που θα φυτρωσοθν μπορει να μεταφερουν με τον ανεμο την κραυγη μου. Κι ας ειναι στα αλαμπουρνεζικα.

12ωρο στη δουλεια. Το πρωι, συναντηση για να στρωσουμε τον ενα πιετσντακο, μετα 1, 2 μπιεσακια που θελουν να δουλεψουν μαζι μου. Εισαγωγη στα καινουρια μαστερακια, με χαζευανε με ορθανοιχτα ματια, μιλαω γρηγορα, κουναω τα χερια μου, μονο που δεν τους χορεψα για να τους δωσω να καταλαβουν. Ηλικιες απο 24 εως 55, με κοιτουσανε σαν κοτοπουλακια, αργησα να παω, αργησα και ν α φυγω.

Το απογευμα νομιζα πως θα ηταν σχετικα χαλαρο - χα. Ενα κλαμα απογνωσης, ενα κλαμα ανακουφισης (50χρονος αποφοιτος Οξφορδης), μια συγκεκαλυμενη αγωνια - 3. Ωρες δικου μου τρεξιματος, να συμαζεψω τα ασυμαζευτα, δικη μου αγωνια - στεναχωριεμαι για τους απεναντι μου, ποτε δεν ειμαι εντελως αποστασιοποιημενη. Απ'οσο θυμαμαι, δεν ειμαι ψυχιατρος, δεν ειναι αυτη η δουλεια μου. Αδειασα. Ενα μπουκαλι κρασι για ευχαριστω - 4.

Ειχε παει 6 η ωρα, εστειλα μελακια, τακτοποιησα διαδικαστικα και πολλα αλλα. Εφυγα 8 παρα, ειχε ερθει η νυχτερινη καθαριστρια, μαυρουλα, χοντρουλα, χαμογελαστη, καλη, αγνη ψυχη, ποτε δεν εμαθα/θυμαμαι το ονομα της, κι ας της αφηνω παντα δωρο και καρτα τα χριστουγεννα. Σουσι σε πακετο και ταξι για σπιτι, ο ηλικιωμενος αγγλος ταξιτζης τραγουδουσε σε ολη τη διαδρομη μαζι με το ραδιοφωνο του. Στο ανσανσερ, ενας γειτονας, και αυτος με το φαι πακετο - ειμαστε λιγο σαν παιδακια του νηπιαγωγειου με τα καλαθακια τους, του ειπα, γελασε. Ειχε καλοσυνατη ματια, πρωτη φορα τον εβλεπα, σκεφτηκα ποιος ξερει αν και ποτε θα τον ξαναδω και αν τον αναγνωρισω.

Τσακισα τα σουσι σε 5 λεπτα, τα 'πνιξα στο σοι σος (οργκανικ!), λυσαξα απο την αλμυρα, ηπια νερο φιλτραρισμενο, τωρα πινω τσαι κανελα κανελογαρυφαλλα και τρωω ραις και κορν καιηκ (σαν μπισκοτα απο ποπκορν) με γευση καραμελα, κοινως ολα υγιεινα, αλλα οτι να'ναι.

Ουφ! Τα'πα και λυτρωθηκα. Φτου ξελευτερια!

6 comments:

  1. Αγαπητή μου BellaDonna,

    διάβασα το ποστ απνευστί -μάλλον όπως το γράψατε κι εσείς- και μόλις έφτασα στο τέλος πήρα μαζί σας μιά βαθιά ανάσα! Ουφ, κι εγώ!
    Είναι δύσκολες μέρες αυτές, τρεχάτες...

    ReplyDelete
  2. apapa, ti trexala, koutrouvaliasma. (mh to gyrname ston plhthyntiko, mperdeuomai pio poly h mperdemenh!)

    ReplyDelete
  3. αμάν βρε παιδί μου αγχώθηκα!

    Υ.γ άγνωστες λέξεις:
    πιετσντακο?
    μπιεσακια ?

    ReplyDelete
  4. PhD k BSc. mou halas ta alampournezika!

    ReplyDelete
  5. αμαν μωρη!
    λαχανιασα!
    απαπαπα σε καλο σου!
    Χρυσουλακι μου θα παθεις κανα γκαγκα και θα σε τρεχουμε...
    να χαλαρωσεις λιγο βρε παιδι μου!
    μπορεις?

    ReplyDelete
  6. halarwsa, parahalarwsa to s/k! :-) kalws to!

    ReplyDelete