ο καλος ηλεκτρολογος του Islington

Life will never cease to surprise me.

Εδω και 2-3 μηνες εχω ενα θεματακι με το θερμοσιφωνα, που πλεον αρνειται να κρατησει ζεστο νερο και πρεπει να το εχω συνεχεια αναμμενο για να κανω το ρημαδοντους μου. Για το αφρολουτρο της Κλεοπατρας (κερακια, λαδακια, πλουσιοι αφροι και τιγκα η μπανιερα) ουτε συζητηση, πρεπει να περιμενω κανενα διωρο να γεμισει αρκετα η τεραααααστια μπανιερα μου, και δεν το'χω απο πλευρας υπεμονης. Με τα πολλα, χθες αξιωθηκα να παρω τηλεφωνο εναν ηλεκτρολογο που μου συστησε το καταστημα ειδων ηλεκτρικων της περιοχης. Ο οποιος υποσχεθηκε να ερθει σημερα. Και οντως, ηρθε (μετα απο δικα μου 3 αγωνιωδη τηλεφωνα), καπως αργοτερα (μολις ενα 8ωρο) απ'οτι υποσχεθηκε, αλλα ηρθε.

Αγγλος, 58-62, συμπαθεστατος, κλασσικος builder. Χαρας ευαγγελια. Του εβγαλα τσαι, μπισκοτακια, το manual του σπιτιου, διοτι με ρωτουσε πραγματα που δεν ηξερα (την τυφλα μου, εγω γιατρος ειμαι), και καθισα ησυχη ησυχη στο laptop.

Στα 15 λεπτα αποφανθηκε οτι θελει αντικατασταση το κατω κουτι του θερμοσιφωνα (το επανω λειτουργει και ειναι αυτο που μου επιτρεπει να εχω ζεστο νερο αλλα σε μικρη ποσοτητα) και να φερω υδραυλικο.

Απογοητευση, αλλα τεσπα. Ο καλος κυριος τηλ/σε σε εναν γνωστο του υδραυλικο και του αφησε μηνυμα να με παρει.

Μια που ηταν εδω, του ειπα να κυτταξει το φως πισω απο τον καθρεφτη του Habitat στο μπανιο. Που μπου το συνεδεσε καποιος αλλος συναδελφος του προ μηνων, αφηνοντας δυο τρυπες στο ταβανι, και που ποτε δεν λειτουργησε.

Στα 10 λεπτα μου ειπε οτι χρειαζεται ενα καινουριο δε ξερω τι που πρεπει να μου φερει για να δουλεψει το φως.

Απογοητευση. Εχω και μια ψιλοκαταθλιψουλα αυτες τις μερες (who doesn't, dull weather sucks!), και προετοιμαστηκα νοερα να παρω τον Κομποθτα να κλαφτω, που ολα πια μου παν στραβα, κλπ.

Απο chat fatale

μετατραπηκα αιφνιδιως σε sad puss. Με την γνωστη αντιστοιχη εκφραση.

- Not your best day sweetheart, ha? μου λεει ο καλος ο κυριος.

Το καταπινω, και τον ρωταω τι του χρωσταω. Παραδοσιακα, οι τεχνιτες καθε λογης στο Λονδινο συνηθιζουν να υπερχρεωνουν τις γυναικες που τους καλουν για οποια δουλεια. Οι Αγγλιδες καλουν εναν ανδρα φιλο στο σπιτι σε αντιστοιχες περιπτωσεις, γιατι τοτε πληρωνουν λιγοτερα, καρατσεκαρισμενο. Αλλα εγω εδω δεν εχω ΚΑΝΕΝΑΝ! ευκαιρο (οπως θα κλαιγομουνα στον Κομποθτα) και που να προλαβω να κανω εισαγωγη απο τα πατρια εδαφη (εκει παντα ολο και κατι μου βρισκεται).

_ What do I owe ya for your time?

- Nothing love, you'll pay me when I come back to fix the light.

!!!!!!!!!!

Να σημειωσω οτι πριν 1 χρονο που ειχα προβλημα με το καζανακι, ο υδραυλικος που ηρθε ασχοληθηκε ακριβως 5 λεπτα (δλδ βρηκε οτι το καζανακι ηταν κρυμμενο πισω απο ενα ραφι στον τοιχο που απλα επρεπε να σηκωθει για να ξαναμπει η φλατζα στη θεση της) και με χρεωσε για τη βλακεια μου 70 λιρες. (Φιλοξενουσα φιλη αρχιτεκτονισα που ουτε και αυτης της εκοψε που ηταν το καζανακι. Περιφρονητικες ματιες του υδραυλικου και στις 2 αχρηστες γυναικες). Ο ηλεκτρολογος που εγκατεστησε το φως που δε λειτουργησε και μου αφησε ενθυμιο τις τρυπες στο ταβανι, μου πηρε 50.

Τι να πω. Να'ναι καλα ο σημερινος καλος ανθρωπος. There is a God, and I'm a believer!!! Θα'χω να το λεω...