Wednesday 21 October 2009

not even 3 degress of separation... (προσωπικα).


απο μπλογκ που διαβαζω, σε μπλογκ που ο τιτλος μου κινησε περιεργεια, σε μπλογκ που ανοιξα, και κατι αναγνωρισα...οι φωτογραφιες του να γεμιζουν την οθονη του λαπτοπ.

που μπορουν να σε βγαλουν λοιπον καποιες τυχαιες περιπλανησεις.

αυτος ο ανθρωπος, σκεφτηκα, δεν εχει βρει ακομα τη ματια του. ισως γι'αυτο, σε κυτταζει καταματα μονο για τον καθρεφτη. ειμαι ενας καθρεφτης, αραγε, που δειχνει την αληθεια?

ζητησα συγνωμη που η ματια μου γινεται φορες φορες διαπεραστικη. "δεν με ενοχλει. ειναι εντονη σαν της μητερας μου".

"σε σκεφτομαι, σε σκεφτομαι εντονα και συχνα, αλλα αισθανομαι πως ειναι σαν να μην υπαρχεις. γιατι δεν υπαρχεις, πες μου?" απλα συμφωνησε.

αναρωτηθηκα, αυτος οταν με βλεπει (τωρα - πια?), τι αραγε να βλεπει. αναρωτηθηκα αν ισως (σιγουρα) με βλεπει καλυτερα με τα ματια κλειστα.

ξωτικοπαρμενε, ποτε θα μαθεις επιτελους να ονειρευεσαι. ποτε θα μαθεις πως να μας κυτταζεις. ποτε θα βρεθεις, μηπως σε βρω κι εγω.

2 comments:

  1. αχ δεν εχουμε κονεξιον σημερα φιλη...
    δε σε χω με την καμια...
    ενα φιλι γλυκο!

    ReplyDelete
  2. giati, m'exw mhpws egw? ax!
    fili ki apo edw, kalhmera!

    ReplyDelete