Tuesday 27 April 2010

:-)

"Dear D. Very sorry to hear about your pole dancing accident! Get better soon! Mike X"
Ο πολυαγαπημενος μου Prof G κανει cheeky humor.
"Dear Prof, very sweet of you! It was lap dancing actually(hohoho). Many thanks all the same!"
Διοτι μασαει η κατσικα ταραμα? Οχι, δε μασαει.
............................
Η Μ που με αγαπαει πολυ, μου εβαλε χερι που κουτση μεν, στα αυγα μου δεν καθομαι δε, κ εξακολουθω να τρεχω πανω κατω σαν τη σβουρα. Προσπαθησα να ακυρωσω ενα ταξιδι στη Δανια (1 ωρα κ 40 λεπτα απο Κοπεγχαγη με τραινο) στα τελη του αλλου μηνα (θα πρεπει να εξετασω μια διατριβη), αλλα δυστυχως οι εκει ακαδημαικοι δεν ειναι θιασωτες του video skype. Που σημαινει οτι Πεμπτη θα παω Newcastle για ενα μαθημα, Παρασκευη Δανια (επιστροφη αυθημερον!) κ Τριτη Norfolk, για αλλο μαθημα. Αναρωτιεμαι ποιον πλανητη στο ωροσκοπιο μου να βρισω που με καταδικαζει σε συνεχη σουρτα φερτα. (Τραβατε με κι ας κλαιω που λεει κ ο μπαμπας μου..)
.............................
"ποιες ακριβως κινησεις ειπαμε πως δεν μπορεις να κανεις?" (Ε? Ωχ! Ελα μου ντε? Να το δουμε αυτο στην πραξη μηπως?)
............................
πολυ γλυκα μελακια κ μηνυματα, με κανουν κ χαμογελω. Thanks guys! You really made me feel so much better :-)))
...................................
Απεκατασταθη παλι εντος μου ο ρυθμος του κοσμου, κοινως ειμαι παλι στην κοσμαρα μου
:-)

Friday 23 April 2010

Le genou de D. et ses marivaudages...

Περπαταω κουτσαινοντας ελαφρα που και που. Μινι ανοιξιατικο φορεμα, ισια παπουτσια και λευκος ελαστικος επιδεσμος να συγκρατει το πονεμενο δεξι γονατο. Ο καιρος ειναι ηλιολουστος εδω και αρκετες μερες (τοσο ασυνηθιστο για εδω, που χθες ονειρευτηκα οτι χιονισε, και το πρωι ξυπνωντας περιμενα να δω χιονια εξω απο το παραθυρο). Ο ηλιος φερνει φουσκοθαλασσιες, και τα ανδρικα τα βλεμματα επανω στην κουτση αναπηρη που ζητανε κατι με κανουν να σκεφτομαι οτι οι ανδρες εδω εχουνε ενα θεματακι για τις δυνητικα submissive females. Νευριαζω. Κακιωνω. Θελω να ξαναγινω η αγερωχη ψηλη αμαζονα πανω στα ψηλα τακουνια μου.

......................

"μωρο μου..."
":-*"
"μωρο μου σε ειπα, οχι @#$%^"
"φιλι σου εστειλα. αμα δεν το θες, να το παρω πισω."
"οχι, το θελω..."
(ε, μπορει και να στο δωσω...)

......................

Η εξαχρονη κινεζουλα (κουκλιστικο προσωπο με κοτσιδες, λουλουδατο φορεμα με τιραντακια και εντελως ξυπολητη στην κλινικη με καταμαυρα πατουσακια - η μαμα ειναι φυσικα Αγγλιδα και τη βρωμια δεν τη φοβαται) μου ακουμπα τον επιδεσμο (σκεφτομαι την Αθηνα, που ακουμπα το Δια στο γονατο για να του ζητησει κατι, αλλα οχι). Η μικρη με κοιτα με συμπονια στα ματια, και με ρωταει
"what happened to your knee?"
"long story, sweety. it's painful"
"poor you!"
αρχιζει να μου χαιδευει ολη τη γαμπα, η αισθηση ειναι ωραια, κι εγω θελω να την παρω αγκαλιτσα και να την φιλησω που ειναι τοσο γλυκεια, αλλα εδω ειναι Αγγλια και τα παιδακια δεν τα πολυπιανουμε αμα δεν ειναι δικα μας γιατι υπαρχουνε και πολλοι κακοι ανθρωποι, και οι γονεις-οχι αδικαιολογητα- φοβουνται. γελαω, της δινω μερικα ακομα αυτοκολλητα οταν φευγει απο την κλινικη.

.......................

Γυρνωντας απο τη δουλεια με τα ποδια (παντα!) μετραω στα μαυρα καγκελλα του δρομου πανω απο το ποταμι 9 πασχαλιτσες, οι 8 ειναι ζευγαρωτες καβαλλα. Σκεφτομαι πως αυτο σημαινει οτι θα παρω ΚΙ ΑΛΛΑ καινουρια ρουχα - το τελευταιο που πηρα εχει χρωμα sorbetto amarena (εγω το ξερω για κοραλλι, αλλα η τιμη μαλλον απαιτει καλλιτεχνικοτερο ονομα). Πως να μη φτιαξει η διαθεση αμα φορας ενα καλοκαιρινο φορεμα σε χρωμα sorbetto amarena?

......................

"οι χθεσινοβραδινες σου πονηρες σκεψεις που μου λες ελπιζω να αφορουσανε εμενα καλε μου"
"ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΣ?"
(οχι. σιγουρα ΚΑΙ εμενα.)":-)"

......................

Ρηξη μηνισκου, μετατοπιση επιγονατιδος, οιδημα, εκφυλιση επιγονατιδας και λοιπων χονδρων, κλπ. Οταν ειδα το πορισμα της μαγνητικης και την ιδια τη μαγνητικη στο κομπιουτερ μου, μολις που κρατηθηκα να μη βαλω τα κλαματα. Αυτο ειναι το γονατο μου? Με ρωτανε ολοι πως το εκανα, αν την επαθα κανοντας σκι (οχι, ουτε καν ξεσκι), η φυσιοθεραπευτρια χθες με ρωτησε σε ποια δραστηριοτητα θα ηθελα να μπορω να ξαναγυρισω μετα το τελος της φυσιοθεραπειας (να μπορω να κρεμιεμαι απο τους πολυελαιους, σκεφτηκα, να κανω yogalates, της ειπα). Ανταλλαξα μελακια με τον ορθοπεδικο, να με βαλει στη λιστα για επεμβαση, το καταραμενο το diary μου λεει οτι μονο στο δευτερο μισο του Ιουλιου εχω χρονο, θα χρειαστω καποιες βδομαδες αναρρωσης με πατεριτσες. Μετα σκεφτομαι, θα ειναι καλοκαιρι, θα μπορω αραγε να κανω μπανια, πως θα παω σε νησι? σκεφτομαι μηπως ερθω κατω να με γιατροπορεψει η μαμα μου, η κηφισια ομως εχει πολλες σκαλες και θα αισθανομαι σαν αιχμαλωτη, ποιοι απο τους επιδοξους αραγε θα ερχονται να με μαζευουνε με αυτοκινητο για βολτες (θα εχει μεινει κανεις?), δε γμται, θαρχονται σιγουρα οι φιλοι μου, δεν τοχω σε τπτ να σκαω σε μπαρ και οπου θες κουτση με πατεριτσες και με το ποδι σε ναρθηκα δεμενο. Και μεχρι τα χριστουγεννα εγω θα μπορω να χορευω χωρις να ποναω - ελπιζω.

..................

Φοβαμαι.

Monday 19 April 2010

Lavender sunset

Pims lemonade διπλα στο καναλι, ηλιολουστο Σ/Κ. Φιλοι χαλαροι, καλοκαιρινα ντυσιματα. Ο οριζοντας ανεπαισθητα γκριζος ακομα και με τον ανοιξιατικα λαμπερο ηλιο . Μας υποσχεθηκαν καταπληκτικα ηλιοβασιλεματα (lavender sunsets) με την ηφαιστιακη σκονη, που δεν ειδαμε. But the violet hour has got even more violet. April is the cruellest month... Αποκλεισμενοι ταξιδιωτες, εντος και εκτος της νησου. Αισθανομαι πανικο, με πιανει κλειστοφοβια. Το νησι εχει αποκοπει απο τον κοσμο, ειμαι εδω αιχμαλωτη. Βαθεια αναπνοη - ανασυγκροτουμαι, λογικευω.



Latimer House, Chesham. Παρασκευη, με ηλιο. Ενα παλιο αγροτοσπιτο σε υπεροχους κηπους, μια λιμνη, η Αγγλικη ανοιξη σε ολο της το μεγαλειο. Μετα την διαλεξη (μεγαλη επιτυχια), συντομη βολτα στον κηπο, με το κινητο. Τα αορατα νηματα που συνδεουν ανθρωπους. Που νοηματοδοτουν -αδυσωπητα- ακομα και τις πιο οργιαστικα αυθυπαρκτες εκφανσεις της φυσης. Το φευγαλεο τωρα, η επωδυνη συν-αισθηση της ευτυχιας.

Σημερα μου φερανε μια γλαστρα με βιολετια λουλουδια για να με ευχαριστησουν. Ευχαριστω με μελακια, με τηλεφωνα, δια ζωσης. Φευγω τσακισμενη απο τη δουλεια, αλλα ικανοποιημενη. Κανω οτι πιο πολυ μπορω. Χαιρομαι αμα ειναι αρκετο για τον αλλο. Για μενα ποτε δεν ειναι.

Η καταραμενη μου συνηθεια. Εκει που κατεβαζω το ποδι να πατησω φρενο, να παταω γκαζι αντι. Η που θα φαω τα μουτρα μου. Η που θα απογειωθουμε.

As ever. Belladonna, the lady of the rocks, the lady of situations.

Thursday 15 April 2010

τιτιβισματα

Ο Γαλλακος που εξεταζω εχει μαυρες μπουκλες, παιδικο προσωπο, χαλαρο ντυσιμο (ειναι φωτογραφος) και χαδιαρικη φωνη. Του πιανω το προσωπο με τα δυο μου χερια και το γυρναω αποτομα δεξια και αριστερα. Μετα, βαζω το ενα χερι μου στον αυχενα του, το αλλο στο προσωπο του, και τον ξαπλωνω αποτομα πανω στο εξεταστικο ντιβανι, κοιτωντας τον στα ματια, σε αποσταση εκατοστων. Οταν τελειωνει η εξεταση και καθεται, εχει ενα ονειροπολο βλεμμα..
- Μ'αρεσει πολυ το αρωμα σου. Πολυ ομως! Ποιο ειναι?
- La maitresse, Agent Provocateur.
Μου χαμογελαει πονηρα
- Ξερεις τι θα πει αυτο?
- Φυσικα (χαμογελαω και εγω, αλλα κοιταζω τα χαρτια μου).
Του λεω πρεπει να τον ξαναδω σε 3 μηνες. Μου λεει, χαιρομαι πολυ γι'αυτο, το επαναλαμβανει 3 φορες. Φευγει, ξαναγυριζει να παρει κατι που ξεχασε, αλλα βλεπω ηδη τον επομενο.

................

Φλερταρω. Με τον 30χρονο Γαλλο, την 88χρονη γιαγια, που της χαιδευω την πλατη, την 35χρονη ξανθουλα που ηρθε για δευτερη γνωμη και φευγοντας μου κραταει το χερι και μου λεει ποσο πολυ χαιρεται που με γνωρισε. Εχω διαθεση παιχνιδιαρικη και σκανδαλιαρικη. Αλλες στιγμες παλι, εχω θλιψη και αγωνια. Ο ηλιος μπαινοβγαινει, μια στιγμη ειναι Ανοιξη και σκεφτομαι βολτες και ταξιδια, αλλη στιγμη ο ουρανος ειναι μουντος - κανει κρυο ακομα, και κρυωνω. Το γονατο μου ποναει και κλειδωνει, μια περπαταω καλα, μια οχι. Περιεργες μερες. Η διαθεση μου ειναι τραινακι του τρομου, ειτε εκτοξευεται στα υψη, ειτε καταβαραθρωνεται.

...................

"τωρα που αδυνατισες, θα ανεβασεις και φωτο ολοσωμη?"
"ολοσωμη εκ του συνεγγυς"
"Λες να εχω την τυχη της Σεμελης?"
"We'll both get lucky!"
Η που δεν ξερει μυθολογια, η που ανηκει στο club των "ριξε στο κορμι μου
σπιρτο να πυρποληθω", μπορει και τα δυο.

..........................

Λεξεις, λογια, εικονες φτιαγμενες απο λεξεις. Μου υπενθυμιζω πως οι λεξεις δεν υποκαθιστουν τις πραξεις. Υπαρχει βεβαια και η περιπτωση της Χαλιμας. Αυτος εδω ομως ειναι απροβλεπτος Σουλτανος, με προλαβαινει στις στροφες, μου δινει αυτος τις κατευθυνσεις.
Μου υπενθυμιζω οτι οσο αυθυπαρκτες και αυτοτελεις και αν ειναι οι λεξεις, η αναγκη μου εμενα ειναι να δω καθαρα αυτον απ'οπου εκπορευονται.
Παιζω. Αλλα οχι ανωδυνα.

.........................

Ποτε αραγε θα πω το "Θα σε περιμενω σαν ωριμο φρουτο?"?

Friday 9 April 2010

10 good reasons for happiness


1. Το μπουκετο κιτρινων daffodils που ανθιζει σιγα σιγα στο τραπεζι μου. And then my heart with pleasure fills, and dances with the daffodils.
2. Η μερα που συνεχεια μεγαλωνει, κ εχει φως απο τις 6 εως τις 8.
3. "Ακομα να μαζευτεις σουρτουκω μου?" στον τηλεφωνητη μου.
4. Εχει ηλιο! 2 μερες τωρα! Ολη την ημερα!
5. Η πολη με τον ηλιο απο μαυροασπρη ταινια εχει γινει πολυχρωμη τεχνικολορ!
6. Το καναλι και το παρκο μπροστα στο σπιτι ειναι ολανθιστα, με δεντρα, φυτα, λουλουδια που αγνοω τα ονοματα τους, με τα πιο ζωηρα χρωματα.
7. Επεσα παλι χθες διπλα στο καναλι, αλλα καταφερα να μη ξανατσακισω τα πονεμενα μου γονατα, κι εβαλα τα γελια. Ετρεξε να με μαζεψει ενας κοστουματος μαυρουλης- παπουτσι, τσαντα, σακουλες- που μου ελεγε συνεχεια "I am sorry, I am so sorry, oh, sooo sorry" σα να με ειχε αυτος τρικλοποδιασει κ αισθανοταν ενοχες, κ εγω γελουσα ακομα πιο δυνατα.
8. Πηρα ενα κρεμ καλοκαιρινο φορεμα με τιραντες και ανοιχτο μπουστο. Το ειδα τυχαια διπλα στην κυλιομενη στο Selfridges, και ηταν ακαριαιος αμοιβαιος ερωτας. Τελευταιο κομματι, ηταν γραφτο να γινει δικο μου. :-)
9. Ερχεται πολυς κοσμος σε λιγες μερες! Μεσα σε ολο το τρεξιμο, ονειρευομαι χαλαρους καφεδες με κουβεντουλα σε μερη ιδιαιτερα.
10. Εχω ξανα διαθεση ανοιξιατικη, χαμογελαστη και παιχνιδιαρικη. Ετσι, χωρις ιδιαιτερο λογο, η ισως για πολλους, πολυ ιδιαιτερους λογους. :-)))