je suis κουρασμενη..

Γιατι το fatiguée μου βγαζει (για καποιο λογο) εικονα ηρωιδας του Maupassant, ενω το κουρασμενη μου κανει λιγοτερο ρομαντικο, ασε που στην πραγματικοτητα εννοω καταπονημενη.
Αμα σταματαω το τρεξιμο, με ρουφα η κουραση. Σημερα δεν εχω κουραγιο για τπτ. Απειρες ωρες υπνου, ονειρα με τα ματια ανοιχτα, χαζεμα σε ιντερνετ και περιοδικα. Πυζαμες (ασπρες με μαυρα αστερακια) και μαλακες μπαλλαρινες στα ποδια (οτι με ακουμπαει πρεπει να ειναι μαλακο). Καφεδες και αρωματικα τσαγια με το κιλο, μπισκοτακια με peanuts (εφαγα 5-6 μαζεμενα και τωρα ανακατευομαι). Ανεβαλα οτι μπορει να αναβληθει ως τη Δευτερα , αλλα θα πρεπει να το ετοιμασω αυριο και μεθαυριο.

Χτες και προχτες κατεβηκα κατω στα μαγαζια, Selfridges κ Harvey Nicks. Το Λονδινο ειναι παλι φωταγωγημενο για Χριστουγεννα, με τα περσινα στολιδια (ναι, και εδω υπαρχει κριση). Πηρα ενα κολλητο camel φορεμα-βαβαβουμ, που ταιριαζει με το βαθυ κοκκινο κραγιον μου και φωναζει - look at me. Eνα λευκο/γκρι t-shirt SportMax με στολιδια,που εχει ηδη τσακωθει με το βαθυκοκινο κραγιον μου , που του αφησε για τιμωρια ενα σημαδι στο ανοιγμα του λαιμου, αλλα θα τα παει νομιζω μια χαρα με το στενο τζην μου και τις μαυρες μποτες μου. Το t-shirt ψιθυριζει - who cares cara, life's too short.

Πηρα επισης δυο ζευγαρια μαλακες, χρωματιστες μπαλλαρινες. Αυτες ευτυχως δεν λενε τιποτα, απλα μου αγκαλιαζουνε τις πατουσες. Τελος, πηρα και δυο κασκολοεσαρπες, μια αχνα μωβ, μια πορτοκαλοchaumon, αυτες ζουν τον ερωτα τους κρυμμενες στο συρταρι μου, αναρωτιεμαι μηπως να τις φοραω κα τις δυο μαζι, νομιζω θα στεναχωρεθουν αμα εστω και για λιγο τις χωρισω.


Ψαχνω παλι να βρω τα twisted willows που θα στολισω οπως παντα για Χριστουγεννα. Ο ανθοπωλης μου δεν εφερε ακομα, και σκεφτομαι να κατεβω Κυριακη στο Columbia Road flower market. Θα βρεχει βεβαια, και θα προτιμουσα να κανω τη βολτα με τον **νο το αλλο Σ/Κ, αλλα φευγει νωρις την Κυριακη και δεν θα προλαβουμε.

Ευτυχως, ερχονται Χριστουγεννα.