Wednesday 23 March 2011

Μυρωδιες - ΙΙ (οι αντρες κ οι ανδρες μου)

- Δεν θελω να κοιμηθω μαζι σου.
- Τι σε χαλασε?
- Το αρωμα σου.

Εγω λιγο πριν τα 18, αυτος 37. Μου φεροτανε τρυφερα σαν σε παιδι, μου εστειλε λουλουδια και με εβγαλε σε μερη ακριβα και ομορφα. Κυκλωτικες κινησεις, ο κυκλος ολοενα στενευε. Οταν με φιλησε (το δευτερο στη ζωη μου φιλι στο στομα), μου κοπηκε η ανασα. Ειχε μια πνιγερη, γλυκερα γλυκερη μυρωδια. Μου θυμισε πολυκαιρισμενες παλαικες κολωνιες που φορανε κατι γερασμενες κυριες. Οσο με φιλουσε προσπαθουσα να κρατησω την αναπνοη μου. Δεν ξαναβγηκα μαζι του. Λιγο πριν να φυγει απο την Θεσσαλονικη, στο τελος της Εκθεσης, με ρωτησε γιατι. Του εξηγησα.
( - Δεν θελω να κοιμηθω μαζι σου. - Τι σε χαλασε? - Το αρωμα σου...)

Καποιοι φιλοι μου λενε πως αυτους δε θα τους χαλαγε το αρωμα την πρωτη φορα αν ειναι να κοιμηθουν με μια γυναικα, απο τη δευτερη και μετα μονο. Δεν τους πιστευω.

Λιγους μηνες μετα, ο Γ. 28. Κακομαθημενο πλουσιοπαιδο απο τον Πυργο, σα γιατρος εκανε το φανταρικο του στο 401, οι δικοι του του νοικιαζανε γκαρσονιερα, μη κακοπερασει. Το πρωτο μου κρεβατι ειχε μια καθησυχαστικη μυρωδια απο φρεσκοπλυμενα φρεσκοσιδερωμενα εσωρουχα. Τα ρουχα του πηγαιναν στο πατρικο του καθε βδομαδα με βαλιτσες, επεστρεφαν με το ΚΤΕΛ φροντισμενα απο τη μαμα του.
- Καποιες στιγμες αναρωτιεμαι ποια ειμαι..
- Δεν με ενδιαφερει τι σκεφτεσαι.
Τον αφησα.
Λιγα χρονια μετα, ξαναβρεθηκαμε φυεγαλεα αναμεσα σε κατι σεντονια. - Αν ειχες μεινει τοτε μαζι μου, θα σε ειχα παντρευτει. (Ευτυχως...σκεφτηκα και τοτε, και πολλες φορες απο τοτε.)

Ο Π μυριζε φρουτα, αλκοολ, και αρκετα σα γατος σε γεναριατικο παροξυσμο. Μια νυχτα ψιλομεθυσε στην ταρατσα του σπιτιου μου με Βισαντο, βλεπαμε το φεγγαρι του καλοκαιριου που μολις αρχιζε στη Σαντορινη. - Νομιζω σε εχω καπως ερωτευθει - Μιλαει το κρασι τωρα - Ισως, αλλα εγω το λεω.. Με στριμωξε λιγες μερες μετα σε ενα τοιχο στο Καζαμπλανκα, ο Αγης επαιζε τρελλες ροκιες. Ανεβαινε απο το δεντρο να με βρει οταν εφημερευα τις νυκτες (πεφτανε τα ξυλα του κρεβατιου, ο θυρωρος εκανε πως δεν ακουγε τη φασαρια). Η μυρωδια μου αλλαξε απο την δικη του, πρωτη φορα με αγαπουσανε και αγαπουσα με αυτον τον τροπο. (Στη μιση περιπου ωρα που πηρε να δοθουν οι εξηγησεις για να χωρισουμε, τα λουλουδια στο μπουκετο που μου ειχε φερει ριξανε τα πεταλα τους. Ηταν παλι καλοκαιρι και εκανε ζεστη.)

(Μη, μου ελεγε 2 χρονια πριν ο Ν. Μη φορας αρωμα, μενει επανω μου η μυρωδια σου, και με μυριζονται οι αλλοι. Εκτος απο το πουρο του και το ουισκυ που επινε, δε θυμαμαι καθολου πως μυριζε. Ειμαι περιεργο πλασμα, εμαθα να ερωτευομαι μεγαλωνοντας.)

Ο Β μυριζε κινδυνο. Στα σκαλακια του 48, μου ελεγε αφηρημενα για το Θανατο του πατερα του, τον κοιτουσα συμπονετικα στα ματια (εχεις βελουδινη ματια μου ειπε καποιος καποτε). Καποια στιγμη, βρηκε τη ματια μου η ματια του. Μου χαμογελασε - αυταρεσκα?- και ειδα στα ματια του την αβυσσο. Επεσα μεσα με το κεφαλι προς τα κατω (το εννοιωσα την ιδια στιγμη πως χανομουνα). τους επομενους 2-3 μηνες ημουνα σαν υπνωτισμενη, υπηρχα μονο οταν με ακουμπουσε. Καποια στιγμη, ο Β εξαφανιστηκε. (Απιστευτος ο πονος. Σε 2-3 μηνες κοιμομουνα ομως με αλλον.) Ξαναεμφανιστηκε μετα απο 2 χρονια (εκανα λαθος, η Ντ ηταν η γυναικα της ζωης μου, εμαθα ειπε μετα σε καποιον φιλο). Βγηκαμε σε μια εκθεση, ηταν ανοιξη, φορουσα ενα μεταξωτο μπλε φορεμα με μικρα χρυσα αστερια που θροιζε με τις κινησεις του κορμιου μου. Αισθανομουνα την αναγκη του να με κοιτα, να με αγγιζει σε καθε ευκαιρεια. Δεν με φιλησε, με τραβηξε καποια στιγμη απο τους ωμους επανω του - ο ιδρωτας του μυριζε στεναχωρημενο θυμο. Μυριστηκα παλι εντονο τον κινδυνο. (Μου περασε εντελως ο πονοκεφαλος μαζι σου, μου ειπε μετα - τον πηρα εγω επανω μου, γι αυτο, σκεφτηκα). Δεν ξαναγυρισα μαζι του. Την εμπιστευομαι την οσφρηση μου.

Ο Χ (οταν ανεβηκα στη μηχανη μαζι του, σκεφτηκα πως θα μπορουσα να τον κοιμηθω - ειχε γινει ενα με τη μηχανη, πετουσαμε πανω απο τους δρομους της πολης. αλλα ο ιδρωτας του μυριζε σαν καθαρη σκονη. την επομενη βραδια, που ηταν του Αγιου Βαλεντινου, κοιμηθηκα με καποιον που μυριζε μελι, τζιν και πιπεροριζα).

Κι αλλα πολλα, κι αλλες οσφρητικα εντονες ιστοριες (καποιες ερωτα, καποιες αγαπης). Θα μπορουσα να γραψω σχεδον ολη την ερωτικη μου ιστορια μονο με μυρωδιες. Αλλα αυτο που μου κανει εντυπωση εκ των υστερων ειναι οχι ποσο εντονα θυμαμαι καποιων τις μυρωδιες , οσο για ποιους δεν τις θυμαμαι καθολου. Οσφρηση, η ποιο αρχεγονη αισθηση και ποιο παλια μου μνημη. Που ξανατακτοποιει την ιστορια μου.

9 comments:

  1. Άσχετο αλλά έχω μια φίλη που μπορεί - και το έχει κάνει άλλωστε με μεγάλη επιτυχία- να γράψει όλη την ερωτική της ιστορία ζωγραφίζοντας ... πέη...:-)))
    Και έχει και μεγάλη ιστορία.. Δυο εκθέσεις έχει κάνει μέχρι τώρα...:-)))) Φιλιά!!!

    ReplyDelete
  2. mas epiase gera h anoixh, e? :-)

    ReplyDelete
  3. έχω δει ένα ντοκυμαντέρ (:Ρ) για μια έρευνα σε ένα πανεπιστήμιο που μου διαφεύγει το όνομά του. Σύμφωνα με αυτή μας μυρίζουν ωραία οι άνθρωποι που έχουν τα χρωμοσώματα (;;) που μας λείπουν, που η ένωση δηλαδή μαζί τους θα αποφέρει συμπλήρωση με τα δικά μας (πιο δυνατοί απόγονοι και τα ρέστα). Αντίστροφα μας ''βρωμάνε'' οι άνθρωποι που έχουμε τα ίδια ή σχεδόν παρόμοια, εφόσον η ένωσή μας μαζί τους δε θα απέφερε κάποια εξέλιξη. Γειωτικό, και δεν θέλω να μειώσω την ποίηση διόλου. Απλά το είχα βρει ενδιαφέρον. Φιλιά άπειρα μα άπειρα*

    ReplyDelete
  4. Καλα τι μυτη ειναι πια αυτη που εχεις; Και ποια μυρωδια θα σε εκανε να μεινεις για πολυ (αν και ολα τα αλλα σε ικανοποιουσαν) Ξερεις παντως η μυρωδια αλλαζει με το χρονο. Στο λεω εγω με την μακροχρονια σχεση. Σε φιλω!

    ReplyDelete
  5. ena periergo pragma...dinw elaxisti simasia stis murwdies...sigoura dn einai kritirio mou kai elaxistes mou exoun meinei...
    thimamai pws murize omws enas dakrubrextos xwrismos mou...giati to mouskema maksilari mou itan potismeno apo to arwma tou kai ola ginontan pio duskola...
    ksereis, otan o allos exei fugei alla exei afisei to arwma tou ekei...kai apo ti mia den exei perasei kairos wste anamnisi kai myrwdies den exoun ksethumanei alla o idios exei papsei na einai sto krebati sou...(kai ta panta ponane)

    ReplyDelete
  6. Μα τι ωραία που έχεις ζήσει τη ζωή σου. Τι πλου΄σια σε μυρωδιές και εικόνες! ΚΑι πόσο όμορφα τα φυλάς μέσα σου όλα αυτά τα παλιά μαγικά κόλπα που σε αναστάτωναν. Και τι καλά που στέκεσαι σήμερα απέναντί τους και τα περιγράφεις...
    Σίγουρα, οι μυρωδιές είναι το φετίχ σου.
    Και νομίζω πως σπάνια στη ζωή μου έχω συναντήσει άνθρωπο να σέβεται και να αγαπά τόσο πολύ το φετίχ που τον καθορίζει...
    Με μάγεψες.
    Σαν να μυρίζει ζωή η οθόνη...
    Με κάνεις να θέλω να πάρω βαθιές εισπνοές.

    Theorema

    ReplyDelete
  7. F+M - nai, etsi opws to les, k egw auto to vriskw pragmatikh poihsh :-)

    Despoina - auth thn erwthsh den xerw na thn apanthsw, anarwtiemai an yparxei apanthsh. me vlepw na gernaw solo, alla parea me tous filous mou mallon :-*

    sourgelaki - to vriskw ontws periergo. isws den th thymasai th myrwdia me th dynatothta anaplashs ths mnhmhs, alla sigoura tha thn anagnwrizeis :-):-*

    theorema - exw arketa fetx fovamai dear :-)))

    ReplyDelete
  8. Οι αναρτησεις σου με τις μυρωδιες εντυπωσιακες! Οι μυρωδιες και τα αποτυπωματα μας!! Θλιψη να ξεθωριαζει η μνημη της μυρωδιας του και να ξερεις οτι πλεον δεν μπορεις να τον ξαναμυρισεις.....

    ReplyDelete
  9. nai, ena periergo pragma, dyskolo na anaplasoume myrwdies meta apo kairo, enw mporoume na tis anagnwrisoume.kalws thn, kalhmeres :-)

    ReplyDelete