Thursday 21 October 2010

Istanbul

Εχω ξυπνησει απο τις 4, μισοκοιμαμαι στο ταξι που με πηγαινει Heathrow. Μισοκοιμαμαι και στην διαρκεια της πτησης - τον τελευταιο 1.5 μηνα εχω κτυπησει τρελλους ρυθμους δουλειας (και 2 ταξιδια αστραπη, Κρακοβια για δουλεια, Αθηνα για να τον δω). Συναντιομαστε στο αεροδρομιο (εχει κουρεψει τα μαλια του κοντα, σα νεοσυλλεκτος). Η Πολη ομορφη μεσα στην αχνη ομιχλη, και οικεια. Στο ταξι μου κρατα το χερι. (Μου ελειψε). Το ξενοδοχειο που εχει κλεισει στο Cihangir ειναι δυο βηματα απο το σπιτι των παιδικων του χρονων, και απο το φιλικο σπιτι που με φιλοξενησε οταν πρωτοηρθα στην Πολη.
........................
Ειναι δυσκολη (για μενα) υποθεση η οικειοτητα. Παρατηρω τον εαυτο μου να γινεται διαδοχικα αμπωτις και παλιρροια. Καποια στιγμη θα μου παραπονεθει "παλι υψωσες τειχη". (Οσο πιο κοντα πλησιαζεις, τοσο πιο πολυ φοβαμαι).
............................

κατεβαινουμε με τα ποδια στον Βοσπορο, περναμε την πανω πλευρα της γεφυρας του Γαλατα, αγκαλιασμενοι κατω απο την ομπρελλα μου. Δεξια και αριστερα οι ψαραδες τυλιγμενοι μεσα στις νιτσεραδες τους εξακολουθουν να δολωματιζουν τα αγκιστρια τους κατω απο τη βροχη, με τα ψαρια αφθονα απλωμενα διπλα τους. Θα περασουμε απεναντι, στο Mısır Çarşısı.
Μπαχαρικα, βοτανα, τσαγια κι αφεψηματα λογιων λογιων, υφασματα διπλα σε γυαλικα και πολυχρωμα μπακιρια, κοσμος, αρωματα,θορυβος, ζωη . Δε μ'αφηνει απο το χερι, εχω κολλησει επανω του μεσα στον κοσμο. Αγοραζω(διαλεγουμε μαζι) κατι πολυχρωμες μαξιλαρες, αυτος ψωνιζει φρεσκοαλεσμενο καφε (μυριζει ολο το τετραγωνο), παιρνει ενα απιθανο μαστιχωτο τυρι, Ερζερουμ λεγεται, για εκεινον και για μενα. Βρισκει το παλιο μαγαζι του πατερα του, οι διπλανοι καταστηματαρχες τον αναγνωριζουνε, ενθουσιαζονται, τον αγκαλιαζουνε και τον φιλανε. Μου κραταει σφικτα το χερι, εδω ειναι το παρελθον του, αλλα το χερι του κρατα το παρον του.
................

Περναμε τη γεφυρα απο την κατω πλευρα. Αριστερα μας πετιουνται ξαφνικα απο το νερο ψαρια που εκσφενδονιζονται με ταχυτητα προς τον ουρανο με ανοιχτα τα στοματα - αναποδη βουτια σκεφτομαι αφηρημενη, μετα θυμαμαι τους ψαραδες και τα αγκιστρια τους. Δεξια μας τα μαγαζια με τους ναργιλεδες εχουνε τα πιο απιστευτα χρωματιστα φλουο καθισματα. Η βροχη εξακολουθει, νοιωθω σα να βρισκομαι μεσα σε ονειρο.
...............
Μας κτυπαει η μυρωδια απο ψητα καλαμποκια, ψαρια,αυτη η πολη ειναι γεματη φαγητο σε καθε βημα. Πειναμε. Θα ψαξουμε να βρουμε την εισοδο της ταβερνας, που ειναι σχεδον κρυμμενη σε εναν παραδρομακο πισω απο την οχθη.Το TARİHİ KARAKÖY BALIKÇISI ανοιγει στις 7, εμεις εχουμε φτασει στις 6 και κατι, αλλα θα μας σερβιρουνε. Οσο πεφτει το φως της ημερας, τα φωτα της ταβερνας δυναμωνουνε, πολυ διακριτικα. Η θεα ειναι διαμετρικα απροσκοπτη πανω απο το Βοσπορο, σα να ειμαστε κρεμασμενοι απο τον ουρανο μεσα σε αεροστατο. Ψαρια ολοφρεσκα και ρακι, μεθαω λιγακι.
Θα καταληξουμε σε ενα υπογειο ταβερνοζαχαροπλαστειο διπλα στο ξενοδοχειο μας, μετα το ψαρι θελω γλυκο, και θελω να δουμε εναν φιλο μου. Θα μοιραστουμε οι τρεις μας 4 γλυκα, θελω κι αλλο αλλα κρατιεμαι. Ο Φελιπ Φελοπ θα τον κατασυμπαθησει (πρωτη φορα που εγκρινει, και δεν ανησυχει). Μετα απο ενα γρηγορο ποτο στο διπλανο μπαρακι, γυρναμε στο ξενοδοχειο, πεφτουμε πανω στους δικους του φιλους.
.......................
Το Σαββατο δεν καταλαβαινω πως περναει, απο βολτα και ψωνια (παιρνει ενα ταβλι για δωρο, πινω ενα χυμο ροδι) στο Taksim, με ταξι στο Pierre Loti Cafe (η θεα απιστευτη πανω απο την πολη, αλλα εδω ειμαστε στην Ασια), με τελεφερικ και μετα καραβακι να φαμε στο Mahdi Restaurant με φιλους, συντομο υπνο, καφε και ρυζογαλο απεναντι απο το ξενοδοχειο, περπατημα με τα πληθη στην İstiklal (η πολυκοσμια θυμιζει κεντρο νησιου τον δεκαπενταυγουστο), κεφτεδες και κρεμα σοκολατα στο Saray (τα μισα τραπεζια ειναι Ελληνες που καταβροχθιζουν κιουνεφε), στο λομπυ του ανακαινισμενου Μαρμαρα Περα, ποτο στο τουνελ, και μετα μεχρι αργα (?νωρις?) ποτο με μουσικη υπνωτικα μπιτατη στο διπλανο καφεμπαρ του ξενοδοχειου.
.......

Κυριακη πρωι, παρατηρω την κινηση στο Κερατειο και στο Βοσπορο απο το μπαλκονι του 5 kat cafe. Μονη μου - χρειαζομαι να ανασυγκροτηθω, θα τον ξαναβρω αργοτερα. Αμπωτις και παλιρροια. Κλαιω με λυγμους στο αεροδρομιο το βραδυ περπατωντας προς την πυλη μου. Και μετα (πολυ, πολυ μετα), χαλαρωνω.
...............
Ειναι περιεργη η αισθηση του να ζεις σε μικρα, εντονα κομματακια χρονου, με εκπληκτικες εναλλαγες. Αλλα, αυτη ειναι η ζωη μου. Εδω εχει ηλιο, με χρυσοκοκκινα χρωματα φθινοπωρου στο παρκο, και κανει κρυο. Προβλεπουνε εναν ιδιαιτερα κρυο φετινο χειμωνα,εχουνε ερθει νωριτερα καποια πουλια απο τη Σιβηρια, κι εχουνε καρπισει νωριτερα καποια berries που δε θυμαμαι πως τα λενε. Η δουλεια ειναι απιστευτα πολλη και πιεστικη . κουραζομαι, αλλα δεν παραπονιεμαι. Εχω ξεκλεψει μια ωρα πολυτιμου χρονου για να τα γραψω αυτα. (για να τα θυμαμαι). εχω παρει ηδη το δωρο του (εχει γενεθλια). και ετοιμαζομαι για το επομενο ταξιδι, ακριβως σε 2 βδομαδες.

Καλο φθινοπωροχειμωνα να εχουμε.

21 comments:

  1. yes you are!
    Άντε βρε μαύρα μάτια κάναμε!
    Ωραία η Πόλη (άχτι έχω να πάω) γεμάτη μυρωδιές (μπαχάρια) και εικόνες!

    Υ.γ βουτιά από την ανάποδη! χαχαχα καλό!

    ReplyDelete
  2. Βλέπεις που σου χαμογελάω;
    Να σαι καλά...

    ReplyDelete
  3. Και θάχεις πάρει και κάμποσα κιλά, φοβάμαι... Πολύ φαγητό διαβάζω!!!
    :-)
    Τι απίστευτη περιγραφή είναι αυτή!!!
    Επί των υπολοίπων δεν τοποθετούμαι - μη σας ματιάσω κιόλας!
    ;-)

    ReplyDelete
  4. χαμογελάω και σε καλοσωριζω ξανα στα γνωριμα και αγαπημενα! Κρατα τα καλα και σκεψου οτι ειναι καλο που εχεις δουλεια γιατι σου δινει χρηματα για να μπορεις να πηγαινεις να βλεπεις τον καλο σου. Το οτι ανηκει στη γειτονα χωρα το αντιπαρερχομαι γιατι σου χω αδυναμια αλλα και γιατι αποφασισα να ριξω νερο στο κρασι μου με αυτο μου το θεμα......

    ReplyDelete
  5. Αχ να, με κάτι τέτοια με κάνεις να χαμογελάω, γιατί πάνω που είχα ανησυχήσει για την απουσία σου (ξέρω, δε με παίρνει να μιλάω, αλλά εμένα με έχεις συνηθίσει :p), ανεβάζεις ποστ!!
    Φτου φτου φτου κορίτσι, οι στιγμές σου με έκαναν να χαμογελάσω, και μ'ένα χαζό παιδιάστικο τρόπο σκέφτηκα πως θα ήθελα να ήσουν εδώ να μου τα διηγείσαι σε ένα καφέ απέναντι από τη Notre-Dame ;)
    Όσο γι'αυτό: "Μου κραταει σφικτα το χερι, εδω ειναι το παρελθον του, αλλα το χερι του κρατα το παρον του.", με ξέκανε. Με την πολύ πολύ καλή έννοια. Αλλά αυτό το ήξερες ήδη :)

    Σε φιλώ πολύ πολύ, good to have you back, έστω και για λίγο, υπόσχομαι να αξιωθώ σύντομα να γράψω κι εγώ κάτι για να θυμάμαι. Και ναι, θα είναι ένα ποστ με γεγονότα μισού χρόνου, αλλά δε με νοιάζει, πριγκήπισσα είμαι, ό,τι θέλω κάνω xD

    E.

    ReplyDelete
  6. καλως την! ολα καλα και τα χαμογελα και τα δακρυα και οι παλιρροιες και οι αμπωτες. φιλια πολλα

    ReplyDelete
  7. Tourne - who's talking! ;-)
    Tsal - ki egw glyko mou sou hamogelaw! :-)
    Asteroid - den exw tolmhsei na zygistw akomh (an k me tis trehales pou rixnw edw, ok.) filia!Aunt Donna - se mercw. dikio exeis gia th douleia kale Ellhn einai o kalos mou! :-*
    DG - aaaa, kala pou xanagrapsa k se eidame k sena ligo ki apo edw, e? filia kalo mou!
    man - kalws se vriskw, filia!

    ReplyDelete
  8. (apw na trexw twra) kalhmeres se olous! :-)

    ReplyDelete
  9. Βρε καλώς τα παιδιά τα καλά :)))))


    (δεν βρήκα χρόνο να το διαβάσω όλο.... επιφυλάσσομαι:)

    ReplyDelete
  10. εγώ δε σε ξέρωω αλλά έχω να πω 2 πράγματα μετά την ανάγνωση του ποστ :
    1. η περιγραφή σου είναι απίιστευτη, όσο διάβαζα το ποστ ένιωθα σαν να βλέπω και να μυρίζω Βόσπορο!
    2. δεν υπάρχει πιό όμορφη πόλη από την Πόλη.-
    την καλησπέρα μου ! :)

    ReplyDelete
  11. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  12. Βρε καλώς την την φιλενάδα μου!!! Άντε γιατί νόμιζα πως έριξες μαύρη πέτρα στο καημένο το blogging..:-) Φιλάκια...

    ReplyDelete
  13. μωρέ μια χαρά τα ακούω όλα.Προβλέπω ΚΑΥΤΟ χειμώνα σε αντίθεση με τους Αγγλους ειδικούς για τον καιρό :-)

    ReplyDelete
  14. Καλώς όρισες! Αναρωτιόμουν αν σε καταβρόχθισε ο έρωτας. Ευτυχώς ναι.
    Τι ωραία η περιγραφή σου για την Κωνσταντινούπολή σας!

    ReplyDelete
  15. :DDDD

    mou ksypnises poly poly omorfes anamniseis, eikones, murwdies kai ixous apo tin Polh...poy thelw toso poly na ksanapaw,h kai na meinw!

    ax auta ta xeria pou mas denoun me to paron....

    :D

    ReplyDelete
  16. mamma- kalws sas vrhka! :-)
    Ρούντιγκερ - exw megalwsei Thessaloniki (vlepw k esy apo ekei?) kai thn aisthanomai poly oikeia. thymizei ligo Thessaloniki, h emena mou fainetai?
    fevis - kale oxi! (apla pnigomai aperanta)filakia!
    the wrong man - makari (gia ton kauto xeimwna..)
    Ιφιμέδεια- :-))) :-***
    sourgelaki - ki egw!!! :-*

    ReplyDelete
  17. Μας ταξίδεψες!! Τι υπέροχο ΣουΚου! Σε βρήκαμε τυχαία.. να περνάς πάντα τόσο όμορφα...

    ReplyDelete
  18. Πόσο όμορφα πέρασες! ζήλεψα λιγάκι :D

    πολύχρονος, να τον χαίρεσαι.

    ReplyDelete
  19. Καλωστηνε και παλι! Τι ομορφο οδοιπορικο, χερι χερι γεματο νοσταλγια, ωραιες εικονες! Καλο φθινοπωρο λοιπον και να αναπολουμε τις ζωντανες στιγμες του καλοκαιριου. Δυο εβδομαδες περνανε σαν αστραπη! Φιλια!

    ReplyDelete
  20. Pink Cloud Weddings - kalws tous. euxaristw! :-)
    mamma-mh nomizeis, yphrxan kai entaseis. den einai eukolh ypothesh sxesh ex apostasews.despoinarion - kalo mas fthinopwro! :-*

    ReplyDelete