Friday 19 February 2010

ενα στα γρηγορα

Τρεχω και δεν φτανω. Πολυ δουλεια. Πολυ αγχος. Ηρεμω μονο αμα σκεφτομαι οτι οσο και να τρεξω, την ουρα μου δεν θα καταφερω να την πιασω (και καλυτερα δλδ, ας την πιασει κανας αλλος...;-)

....................................................

Εβλεπα χτες αυτη τη θαυμασια φωτο του Andy Parker, reflections on venetian canals, απο το bbc news website που εχει φωτο αναγνωστων με θεμα το νερο (λατρευω.) Κ φυσικα, μεταξυ αλλων, το βραδυ ονειρευτηκα οτι και εγω προσπαθουσα να τραβηξω φωτογραφια μια αντιστοιχη αντανακλαση στα νερα του Λονδινου.
Θα ηθελα να μπορω να μπω μεσα στην αντανακλαση, οπως η Αλικη πισω απο τον καθρεφτη. (Ισως παλι, ηδη να ειμαι εκει και να μην το ξερω).
..........................................................................................
"Ειναι βουλωμενα τα τσακρα μου" (με αναζητουσε στις 6.30 τ'απογευμα και στις 7 το πρωι για να μου το ανακοινωσει).
Του εστειλα το βραδυ sms "τελικα ξεβουλωσαν, η απλα ειχες συναχι?" με αγνοησε. (Μου εστειλε μετα ασχετο, για ασχετο). (Αποφασισα οτι μια που δεν μπορω να μην ασχολουμαι, τουλαχιστον ας μη τσαντιζομαι μαζι μου που το κανω).
.....................................................................................
It's official. Ελκω, φλερταρω και ελκυομαι απο εξυπνους τρελλους. Ιδιατερα εξυπνους συνηθως, αλλα πολυ τρελλους.
...................................................................................
Τη μια στιγμη, μαυρη καταθλιψη - μαυρη ομως. Μετα, ιδιως αμα βγαινει ο ηλιος μεσα απο τα συνεφα για κανενα περιπου τριλεπτο, αισθανομαι την πληρη ευτυχια. Μου λεει ο Γαλλοπαλαιστινιος εφημεριδοπωλης (μαυρες μπουκλες, μαυρα υγρα ματια που λειωνουν και σε λειωνουν) τι ωραιο που ειναι το αρωμα μου. Και φλερταρω και εγω (ανωδυνα) μαζι του. Μετα αναρωτιεμαι, τι να εχω παθει? Αφου εγω φλερταρω μονο αμα το εννοω, και δεν το εννοω. Θυμαμαι εναν αλλο τρελλο "υπερπαραγωγη" (σους εσυ! ;-) που προσφατα με φλερταρε κ εγω γελουσα, αλλα οχι, σουπερτζιζ (διοτι τρελλη μπορει να ειμαι, αλλα οχι τοσο χαζη)... Για το επομενο μισαωρο σκεφτομαι ποσοι ομορφοι και "ομορφοι" ανδρες υπαρχουν. Και οτι οπως τα σοκολατακια, καλο ειναι να δοκιμασεις ενα, αντε δυο, με την ελπιδα να σου αρεσει η γεμιση αυτων που θα επιλεξεις, γιατι αμα φας ολο το κουτι θα βαρυστομαχιασεις, θα χαλαστεις ασε που θα παχυνεις. Κια μετα ακουω τα ερωτικα κρωξιματα των γλαρων απο το καναλι που μου σπαν τα νευρα - κρωζουνε σα γαιδαροι, I kid you not, αλλα με απελπισια - τι νταλκας κι αυτος στο φτερωτο βασιλειο! Και τωρα βλεπω παλι απο εδω που καθομαι και γραφω εναν ?δυο? κυκνους να σουλατσαρουν στο καναλι. Και ξαναπεφτω στα ταρταρα.
......................................................................................................
Ελπιζω να γινομαι σαφης. Εχω γινει το ασανσερ της μανιοκαταθλιψης .

14 comments:

  1. Σους εγώ...:-) Αλλα είχα δίκιο για την υπερπαραγωγή έτσι? :-))))) Φιλάκια πολλά και see you very soon για να σε βγάλω από το ασανσέρ μια και καλή...:-)))

    ReplyDelete
  2. ναι, ο χαρακτηρισμος του πηγαινε γαντι! :-)see you dear, θα προσπαθησω να ειμαι σε φαση μανις, ειναι πιο ευχαριστη. :-)

    ReplyDelete
  3. μας ελειψες...να γραφεις συχνοτερα :-)

    ReplyDelete
  4. Καλά κάνω εγώ και δε μου αρέσουν τα ασανσέρ! :p Είμαι που είμαι κλειστοφοβική, άμα είναι να με ανεβοκατεβάζει και στη μανιοκατάθλιψη, απαπαααα... (rapapaaaa που λέει και ο Μ. γιατί δεν το έπιασε σωστά την πρώτη φορά που του το είπα και τώρα επιμένει ότι έχει r στην αρχή, γαλλικό! Ξέφυγα, κλείνω παρένθεση! :p)

    Κοίτα να πατήσεις το stop όταν θα είσαι στα πάνω σου, ναι?

    Κι εμένα μου έλειψες, και ναι να γράφεις συχνότερα, και ναι ξέρω ότι δε με παίρνει να μιλάω, αλλά n'empêche, μου έλειψες, οπότε το είπα! :p

    Καλημερούδια κορίτσι! :***

    ReplyDelete
  5. rapapaaa! (θεικο!) που εισαι εσυ καλο μου? δε θα σου γρινιαξω. κ εγω σε πεθυμησα. (αμα πας πασχα αθηνα, βαλε με στο προγραμμα για καφε). :-) :-*

    ReplyDelete
  6. χαχα άσε αντίστοιχο πρόβλημα είχα με τις γάτες το Γενάρη. Είχα την αίσθηση ότι πηδιόταν όλο το τετράγωνο κάθε φορά.

    Το να ελκύεσαι από έξυπνους τρελλούς δε μου ακούγεται κακό, αρκεί να'χεις και συ μια δόση... ;)

    ReplyDelete
  7. αμ την εχω κ εγω γερη γερη τη δοση μου, τι νομισες ;-)

    ReplyDelete
  8. Αγαπητή DonaBella βρίσκω ευρηματικό αυτό το "είναι βουλωμένα τα τσάκρα μου" διότι εμπεριέχει δυνατότητα επίλυσης όση είναι αυτή που έχουμε εσείς και εγώ να ξαναχτίσουμε το Ταζ Μαχάλ
    Από την άλλη, συμφωνώ για τους φλερτάροντες που ανήουν στη λαμπρη κατηγορία "υπερπαραγωγή" ,ας τους απονείμουμε το Όσκαρ όμως προκαταβολικά
    Το παιχνίδι πάντα το κερδίζουν οι κανονικοί άντρες με τα τα στραβά και τα ανάποδα, και κυρίως χωρίς βουλωμένα τσάκρα ...
    Γελάστε, η ζωή είναι πιο απλή και όμορφη από όσο πιστεύουμε αφήστε που δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε ατελείωτη


    ΥΓ Ως μηχανικός να συστήσω μία μέθοδο με σωλήνα αναρρόφησης για τα τσάκρα , είναι απλό και κομψό με μίνι ανεμιστηράκι στην άκρη, και τα ξεβουλώνει αλλά ούτε διανοούνται να ξαναβουλώσουν τα ατιμα, θα το ξανασκεφτούν σας το υπογράφω !

    ReplyDelete
  9. "ούτε δεδομένη ούτε ατελείωτη " - μα γι αυτο ακριβως μελαγχολω.
    (και μετα συνερχομαι. πριν λιγες μερες, ειδα στην κλινικη μια γυναικα 52 χρονων. εχει παθει εγκεφαλικο, περπατα (με αρκετη δυσκολια) με μπαστουνι, εχει δυσαρθρια και η ομιλια της ειναι παιδικη. μενει σε ενα μικρο διαμερισμα με τη μητερα της. παρ'ολα αυτα, το προσωπο της φεγγει απο χαρα, κ η ευγνωμοσυνη της για τα ελαχιστα που μπορω να κανω για αυτην ειναι πραγματικη. ρεσπεκτ!)
    αυτο για τα τσακρα - καλη ιδεα! (του δινω ελαφρυντικα λογω πολυ νεαρης ηλικιας, αλλα μαλλον του παραδινω.)

    ReplyDelete
  10. Έχοντας την ευθύνη, σας δηλώνω ότι και μετά 20 χρόνια κάτι θα βουλώνει , μπορεί να είναι τα τσάκρα αλλά μπορεί να είναι το "δεν είμαι καλά τον τελευταίο καιρό"
    Οι άνθρωποι που μαθαίνουν να υπεκφεύγουν χρησιμοποιώντας τέτοιες δικαιολογίες , δεν το ξεχνούν ποτέ κα δεν αλλάζουν ούτε ξεβολεύονται για χάρη κανενός.
    Συγνώμη αν λέω κάτι παραπάνω από όσο πρέπει αλλά "εκμεταλλεύομαι" το γεγονός ότι έχουμε κοινή αγαπημένη φίλη , την Fevis

    ReplyDelete
  11. καλημερα. δε λες τιποτα παραπανω (η λιγοτερο) απο την αληθεια, συμφωνω :-)

    ReplyDelete
  12. Μήπως να σταμάταγες λίγο το τρέξιμο και να άρχιζες το περπάτημα; Όχι ότι δεν θα το έχεις σκεφτεί κι από μόνη σου... απλά είπα να το ρίξω σαν ιδέα.

    ReplyDelete
  13. shmera eidika, prepei na perpathsa panw apo 3wro :-) (dyskolo na halarwsw tous rythmous mou..)

    ReplyDelete