Ακομα και αν τα κοροιδευουμε, οι περισσοτεροι απο εμας, κουβαλαμε μια αναγκη και προσδοκια αυτη η γιορτη να ειναι ακριβως οπως μας την φτιαξανε στην φαντασια μας καποια βελουδινα αμερικανικα τραγουδια.
Εχουμε πια μεγαλωσει, αλλα ο μικρος τυμπανιστης μας κανει ακομα να ανατριχιαζουμε, γυρευε το γιατι, ακριβως οπως οταν ειμασταν παιδια.
Καποιοι ειμαστε αποφασισμενοι να ζησουμε τη γιορτη φορωντας τα ροζ μας γυαλια. Με την αποφαση να αγνοησουμε οτι μας χαλαει, μια γερη δοση make believe οτι ολα ειναι τοσο ομορφα οσο και μια τελεια edited σκηνοθετημενη χολυγουντιανη ταινια, και με πολυ determination to make this happen.
Καποιοι τα εχουμε εντελως απομυθοποιησει. Iσως και γιατι φοβομαστε ακομα μια ματαιωση των επιθυμιων μας.
Καποιοι αλλοι, με ολα οσα γυρω μας συμβαινουν, δεν μπορουμε να ξεφυγουμε απο αυτην την καταραμενη αισθηση " .. there's something in the wind, that feels like tragedy's at hand... the worst is just around the bend"
Καποιοι αλλοι παλι απο εμας αποθαρρυνομαστε οταν παρα τις καλες μας προθεσεις, τα πραγματα δεν πανε οπως τα σχεδιαζουμε. But hey, that’s what friends are here for, Charlie Brown!
Περιμενουμε με αγωνια να δουμε αν τα δωρα που θα παρουμε ειναι αυτα, τα μικρα η μεγαλα, που ζητησαμε.
Καποιοι ισως απο εμας, με τα χρονια εχουμε καταλαβει οτι το σημαντικοτερο δωρο ειναι οι ανθρωποι που μας αγαπαν και που αγαπαμε. Ακομα κι αν καποια απο αυτα που κανουνε μας ενοχλουνε. Ακομα κι αν αυτο που αυτοι νομιζουν πως επιθυμουμε να μας δωσουν – και απλοχερα μας παρεχουν – ειναι καπως διαφορετικο απο τις επιθυμιες μας. Ακομα κι αν, κι ισως κι επειδη, ουτε εμεις ειμαστε ακριβως ετσι οπως θα θελαμε. Τι πειραζει ομως..
Καποιοι απο εμας δεν πιστευουμε στη γεννηση. Καποιοι ισως δεν πιστευουμε καν σε τιποτα. Παρ’ολα αυτα, ισως εξαιτειας των παγανιστικων μας καταβολων, του συλλογικου μας υποσυνειδητου, η του κοινωνικου και επικοινωνιακου brainwashing που εχουμε υποστει... η γιορτη δεν παυει να μας αγγιζει, με την υποσχεση για tidings of comfort and joy.
Και τελικα, ακομα και αν τα ειρωνευομαστε, ακομα και αν τα βρισκουμε υπερβολικα γλυκερα και τεχνικολορ για τα γουστα μας, ακομα και αν προσποιουμαστε οτι εμας δεν μας αφορουν, και εκνευριζομαστε τρελλα με οσους και ο,τι επιμενουν με καθε τροπο να μας τα θυμιζουν...
"Christmas" is all around us…
Καιρος να κανουμε τον απολογισμο μας, να μετρησουμε κερδη και απωλειες. Να απαριθμησουμε τις στιγμες και τους ανθρωπους που μας δινουνε κουραγιο να συνεχιζουμε να προχωραμε. Να χαμογελασουμε με τις χαρες, να αφησουμε πισω μας τις λυπες. Να ξεσκονισουμε το κουραγιο μας. Να γιορτασουμε για οσα ειμαστε και οσα εχουμε. Να κρατησουμε εστω νοερα το χερι των δικων μας ανθρωπων. Και να ξεκινησουμε για τα καινουρια – τα καλυτερα, ελπιζουμε! - που μας περιμενουν.
Με ολη μου την αγαπη.
Meeeeeerry Xmas folks!:-)
Wednesday, 15 December 2010
Thursday, 2 December 2010
In white
Ξυπνησα με μια αισθηση ηρεμιας. Εξω ολα ειναι λευκα και ησυχα. Οσο πινω τον καφε μου, χαζευω δυο σκυλακια και ενα κοριτσακι στα ροζ να παιζουνε γεματα χαρα στο παρκακι απεναντι.
Το Gatwick θα μεινει κλειστο μεχρι και αυριο. Το λεω στο **νο, που εχει ακυρωσει και αυτος την πτηση για Θεσσαλονικη. Μου γκρινιαζει. Ειχε κανει προγραμμα,που θα πηγαιναμε βολτες στη Θεσσαλονικη, στο ξενοδοχειο απεναντι απο την πλατεια Αριστοτελους των παιδικων μου χρονων θα μας δινανε δωματιο με θεα τη θαλασσα μου λεει. Θα παει ετσι κι αλλοιως το αλλο Σ/Κ, χωρις εμενα, για δουλεια. Δεν πειραζει, του λεω. Μη γρινιαζεις, τι ωφελει, δεν ηταν γραφτο μου. Του χρονου μου λεει, αν.(Αν, του λεω).
Ανεβαινω προς τη High Street, να ανεφοδιαστω. Ψιλοχιονιζει. Ολα ειναι ησυχα. Ο κοσμος περπαταει αργα πανω στα παγωμενα πεζοδρομια. Το χιονι φερνει αυτη την ευλογια στην πολη, ολα να κινουνται με αργο ρυθμο. Ανακουφιζει αυτο το διαλειμμα, που ο κοσμος το αποδεχεται μοιρολατρικα - δεν μπορεις να κανεις τπτ αλλο, δε χρειαζεται ουτε να δικαιολογηθεις, ουτε να αισθανθεις ενοχες που σταματας το τρεξιμο, αυτο ειναι πανω απο εσενα. Στο δρομο ριχνουν αλατι. Βλεπω μερικα ζευγαρια ηλικιωμενων με χοντρες μποτες να περπατανε με μικρα βηματα, κρατωντας ο ενας τον αλλο σα να εινια το πολυτιμοτερο πραγμα που εχουν. Στο καναλι τα καραβοσπιτα ειναι και αυτα χιονισμενα.
Στο ανοιγμα του εμπορικου κεντρου, 5-6 μαυρουληδες με αγιοβασιλιτικα σκουφια τραγουδανε με γουστο το Jingle Bells κραδαινοντας τους κουβαδες του ερανου. Πρεπει να αρχισανε το τραγουδι προσφατα, οι κουβαδες εχουνε ακομα ελαχιστα κερματα, μαντευω απο το κροταλισμα που κανουν. Τους χαζευω μαζι με κατι παιδακια, παω ριχνω τη λιρα μου, Merry Christmas, μου λενε και εγω τους χαμογελαω.
Γυριζω, φτιαχω μια σουπα (miso paste, chinese mushrooms, noodles, πρασιναδες, soya curd και σολωμος, ολα organic). Παιρνω το **νο, δεν απανταει. Φτιαχνω το αγαπημενο μου banana bread σε πιο light εκδοχη , δηλαδη με περισσοτερες μπανανες και μισο αλευρι μισο oats. Ξαναπαιρνω το **νο, που δεν απαντα. δοκιμαζω δυο φορεματα που θα επαιρνα μαζι μου στη Θεσσαλονικη, μου αρεσει η εικονα στον καθρεφτη. Ο **νος με παιρνει πισω σε 10 λεπτα.
Και απο το πουθενα (ισως οχι και τοσο, απο το δρομο κρατιεμαι) παταω τα κλαματα στο τηλεφωνο. Γιατι δε θα παω (μαζι του) Θεσσαλονικη. Γιατι οι φιλες μου που με περιμεναν εκει ειχαν παρει αδεια για αυριο να παμε για καφεδες, ειχαν κλεισει για αποψε ωραια μερη, και δεν θα τις δω. Γιατι η πιτσιρικα της μιας εχει κρατησει ενα μπαλλονι που της πηρα πριν κατι χρονια, και θελει, μου ειπε στο τηλεφωνο, να ερθει εδω να με παρει. Γιατι το χτεσινο - "σιγα, μονο 2 βδομαδες μεχρι να τον ξαναδω" σημερα εχει γινει "ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ μεχρι να τον ξαναδω? :-(".
Ο καλος μου μου τη λεει - επρεπε να προαπσαθησεις να ερθεις απο Αθηνα-, με παρηγορει - θα παμε, καλα να ειμαστε το Μαρτη, εχει αλλη εκδηλωση που πρεπει να παει-, γελαει τρυφερα που με ακουει να κλαιω και να ρουφαω τη μυτη μου, σα παιδακι που του εσκασε το μπαλλονι. Μου ψιλοπερναει. Θα με ξαναπαρει μετα, μου λεει.
Εξω παλι χιονιζει. Baby, it's cold outside. Εδω μεσα ομως ειναι ζεστα. Το banana bread ψηνεται και μου σπαει τη μυτη. Το δεντρακι μου στολισμενο φωτιζει το καθιστικο μου. Δυο βδομαδες μονο μεχρι να φυγω για τα Χριστουγεννα. :-)
Το Gatwick θα μεινει κλειστο μεχρι και αυριο. Το λεω στο **νο, που εχει ακυρωσει και αυτος την πτηση για Θεσσαλονικη. Μου γκρινιαζει. Ειχε κανει προγραμμα,που θα πηγαιναμε βολτες στη Θεσσαλονικη, στο ξενοδοχειο απεναντι απο την πλατεια Αριστοτελους των παιδικων μου χρονων θα μας δινανε δωματιο με θεα τη θαλασσα μου λεει. Θα παει ετσι κι αλλοιως το αλλο Σ/Κ, χωρις εμενα, για δουλεια. Δεν πειραζει, του λεω. Μη γρινιαζεις, τι ωφελει, δεν ηταν γραφτο μου. Του χρονου μου λεει, αν.(Αν, του λεω).
Ανεβαινω προς τη High Street, να ανεφοδιαστω. Ψιλοχιονιζει. Ολα ειναι ησυχα. Ο κοσμος περπαταει αργα πανω στα παγωμενα πεζοδρομια. Το χιονι φερνει αυτη την ευλογια στην πολη, ολα να κινουνται με αργο ρυθμο. Ανακουφιζει αυτο το διαλειμμα, που ο κοσμος το αποδεχεται μοιρολατρικα - δεν μπορεις να κανεις τπτ αλλο, δε χρειαζεται ουτε να δικαιολογηθεις, ουτε να αισθανθεις ενοχες που σταματας το τρεξιμο, αυτο ειναι πανω απο εσενα. Στο δρομο ριχνουν αλατι. Βλεπω μερικα ζευγαρια ηλικιωμενων με χοντρες μποτες να περπατανε με μικρα βηματα, κρατωντας ο ενας τον αλλο σα να εινια το πολυτιμοτερο πραγμα που εχουν. Στο καναλι τα καραβοσπιτα ειναι και αυτα χιονισμενα.
Στο ανοιγμα του εμπορικου κεντρου, 5-6 μαυρουληδες με αγιοβασιλιτικα σκουφια τραγουδανε με γουστο το Jingle Bells κραδαινοντας τους κουβαδες του ερανου. Πρεπει να αρχισανε το τραγουδι προσφατα, οι κουβαδες εχουνε ακομα ελαχιστα κερματα, μαντευω απο το κροταλισμα που κανουν. Τους χαζευω μαζι με κατι παιδακια, παω ριχνω τη λιρα μου, Merry Christmas, μου λενε και εγω τους χαμογελαω.
Γυριζω, φτιαχω μια σουπα (miso paste, chinese mushrooms, noodles, πρασιναδες, soya curd και σολωμος, ολα organic). Παιρνω το **νο, δεν απανταει. Φτιαχνω το αγαπημενο μου banana bread σε πιο light εκδοχη , δηλαδη με περισσοτερες μπανανες και μισο αλευρι μισο oats. Ξαναπαιρνω το **νο, που δεν απαντα. δοκιμαζω δυο φορεματα που θα επαιρνα μαζι μου στη Θεσσαλονικη, μου αρεσει η εικονα στον καθρεφτη. Ο **νος με παιρνει πισω σε 10 λεπτα.
Και απο το πουθενα (ισως οχι και τοσο, απο το δρομο κρατιεμαι) παταω τα κλαματα στο τηλεφωνο. Γιατι δε θα παω (μαζι του) Θεσσαλονικη. Γιατι οι φιλες μου που με περιμεναν εκει ειχαν παρει αδεια για αυριο να παμε για καφεδες, ειχαν κλεισει για αποψε ωραια μερη, και δεν θα τις δω. Γιατι η πιτσιρικα της μιας εχει κρατησει ενα μπαλλονι που της πηρα πριν κατι χρονια, και θελει, μου ειπε στο τηλεφωνο, να ερθει εδω να με παρει. Γιατι το χτεσινο - "σιγα, μονο 2 βδομαδες μεχρι να τον ξαναδω" σημερα εχει γινει "ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ μεχρι να τον ξαναδω? :-(".
Ο καλος μου μου τη λεει - επρεπε να προαπσαθησεις να ερθεις απο Αθηνα-, με παρηγορει - θα παμε, καλα να ειμαστε το Μαρτη, εχει αλλη εκδηλωση που πρεπει να παει-, γελαει τρυφερα που με ακουει να κλαιω και να ρουφαω τη μυτη μου, σα παιδακι που του εσκασε το μπαλλονι. Μου ψιλοπερναει. Θα με ξαναπαρει μετα, μου λεει.
Εξω παλι χιονιζει. Baby, it's cold outside. Εδω μεσα ομως ειναι ζεστα. Το banana bread ψηνεται και μου σπαει τη μυτη. Το δεντρακι μου στολισμενο φωτιζει το καθιστικο μου. Δυο βδομαδες μονο μεχρι να φυγω για τα Χριστουγεννα. :-)
Wednesday, 1 December 2010
@#$%^&@$#$@!!!
Χθες, απο το παραθυρο του γραφειου μου στο Queen Square εβλεπα ολη μερα αυτο:
Οχι, η φωτο δεν ειναι θολη για "καλλιτεχνικους" λογους η απο (εντελως)ατζαμοσυνη, αλλα γιατι χιονιζε. Καρυδια!
Σημερα το πρωι, απο το μπαλκονι μου, ζωνη 1 καρακεντρο Λονδινου, βλεπω αυτο:¨
Η γκρινια μου εχει να κανει με αυτο (αυριο πρωι θα πετουσα Θεσσαλονικη):
"09:30 Important passenger advice
Due to severe weather conditions, there are currently no departing and arriving flights at Gatwick. The runway will remain closed until at least 06:00 Thursday 2nd December. Passengers should not set out for the airport and should check directly with their airline for the latest information.
Follow us on Twitter for the latest updates. "
:-(
UPDATE
http://www.bbc.co.uk/news/uk-11885865
Το BBC news εχει ενα απιστευτο, καταλευκο βιντεο του Gatwick. (sad, but it's very pretty!)
Οχι, η φωτο δεν ειναι θολη για "καλλιτεχνικους" λογους η απο (εντελως)ατζαμοσυνη, αλλα γιατι χιονιζε. Καρυδια!
Σημερα το πρωι, απο το μπαλκονι μου, ζωνη 1 καρακεντρο Λονδινου, βλεπω αυτο:¨
Η γκρινια μου εχει να κανει με αυτο (αυριο πρωι θα πετουσα Θεσσαλονικη):
"09:30 Important passenger advice
Due to severe weather conditions, there are currently no departing and arriving flights at Gatwick. The runway will remain closed until at least 06:00 Thursday 2nd December. Passengers should not set out for the airport and should check directly with their airline for the latest information.
Follow us on Twitter for the latest updates. "
:-(
UPDATE
http://www.bbc.co.uk/news/uk-11885865
Το BBC news εχει ενα απιστευτο, καταλευκο βιντεο του Gatwick. (sad, but it's very pretty!)
Subscribe to:
Posts (Atom)
