Le genou de D. et ses marivaudages...

Περπαταω κουτσαινοντας ελαφρα που και που. Μινι ανοιξιατικο φορεμα, ισια παπουτσια και λευκος ελαστικος επιδεσμος να συγκρατει το πονεμενο δεξι γονατο. Ο καιρος ειναι ηλιολουστος εδω και αρκετες μερες (τοσο ασυνηθιστο για εδω, που χθες ονειρευτηκα οτι χιονισε, και το πρωι ξυπνωντας περιμενα να δω χιονια εξω απο το παραθυρο). Ο ηλιος φερνει φουσκοθαλασσιες, και τα ανδρικα τα βλεμματα επανω στην κουτση αναπηρη που ζητανε κατι με κανουν να σκεφτομαι οτι οι ανδρες εδω εχουνε ενα θεματακι για τις δυνητικα submissive females. Νευριαζω. Κακιωνω. Θελω να ξαναγινω η αγερωχη ψηλη αμαζονα πανω στα ψηλα τακουνια μου.

......................

"μωρο μου..."
":-*"
"μωρο μου σε ειπα, οχι @#$%^"
"φιλι σου εστειλα. αμα δεν το θες, να το παρω πισω."
"οχι, το θελω..."
(ε, μπορει και να στο δωσω...)

......................

Η εξαχρονη κινεζουλα (κουκλιστικο προσωπο με κοτσιδες, λουλουδατο φορεμα με τιραντακια και εντελως ξυπολητη στην κλινικη με καταμαυρα πατουσακια - η μαμα ειναι φυσικα Αγγλιδα και τη βρωμια δεν τη φοβαται) μου ακουμπα τον επιδεσμο (σκεφτομαι την Αθηνα, που ακουμπα το Δια στο γονατο για να του ζητησει κατι, αλλα οχι). Η μικρη με κοιτα με συμπονια στα ματια, και με ρωταει
"what happened to your knee?"
"long story, sweety. it's painful"
"poor you!"
αρχιζει να μου χαιδευει ολη τη γαμπα, η αισθηση ειναι ωραια, κι εγω θελω να την παρω αγκαλιτσα και να την φιλησω που ειναι τοσο γλυκεια, αλλα εδω ειναι Αγγλια και τα παιδακια δεν τα πολυπιανουμε αμα δεν ειναι δικα μας γιατι υπαρχουνε και πολλοι κακοι ανθρωποι, και οι γονεις-οχι αδικαιολογητα- φοβουνται. γελαω, της δινω μερικα ακομα αυτοκολλητα οταν φευγει απο την κλινικη.

.......................

Γυρνωντας απο τη δουλεια με τα ποδια (παντα!) μετραω στα μαυρα καγκελλα του δρομου πανω απο το ποταμι 9 πασχαλιτσες, οι 8 ειναι ζευγαρωτες καβαλλα. Σκεφτομαι πως αυτο σημαινει οτι θα παρω ΚΙ ΑΛΛΑ καινουρια ρουχα - το τελευταιο που πηρα εχει χρωμα sorbetto amarena (εγω το ξερω για κοραλλι, αλλα η τιμη μαλλον απαιτει καλλιτεχνικοτερο ονομα). Πως να μη φτιαξει η διαθεση αμα φορας ενα καλοκαιρινο φορεμα σε χρωμα sorbetto amarena?

......................

"οι χθεσινοβραδινες σου πονηρες σκεψεις που μου λες ελπιζω να αφορουσανε εμενα καλε μου"
"ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΣ?"
(οχι. σιγουρα ΚΑΙ εμενα.)":-)"

......................

Ρηξη μηνισκου, μετατοπιση επιγονατιδος, οιδημα, εκφυλιση επιγονατιδας και λοιπων χονδρων, κλπ. Οταν ειδα το πορισμα της μαγνητικης και την ιδια τη μαγνητικη στο κομπιουτερ μου, μολις που κρατηθηκα να μη βαλω τα κλαματα. Αυτο ειναι το γονατο μου? Με ρωτανε ολοι πως το εκανα, αν την επαθα κανοντας σκι (οχι, ουτε καν ξεσκι), η φυσιοθεραπευτρια χθες με ρωτησε σε ποια δραστηριοτητα θα ηθελα να μπορω να ξαναγυρισω μετα το τελος της φυσιοθεραπειας (να μπορω να κρεμιεμαι απο τους πολυελαιους, σκεφτηκα, να κανω yogalates, της ειπα). Ανταλλαξα μελακια με τον ορθοπεδικο, να με βαλει στη λιστα για επεμβαση, το καταραμενο το diary μου λεει οτι μονο στο δευτερο μισο του Ιουλιου εχω χρονο, θα χρειαστω καποιες βδομαδες αναρρωσης με πατεριτσες. Μετα σκεφτομαι, θα ειναι καλοκαιρι, θα μπορω αραγε να κανω μπανια, πως θα παω σε νησι? σκεφτομαι μηπως ερθω κατω να με γιατροπορεψει η μαμα μου, η κηφισια ομως εχει πολλες σκαλες και θα αισθανομαι σαν αιχμαλωτη, ποιοι απο τους επιδοξους αραγε θα ερχονται να με μαζευουνε με αυτοκινητο για βολτες (θα εχει μεινει κανεις?), δε γμται, θαρχονται σιγουρα οι φιλοι μου, δεν τοχω σε τπτ να σκαω σε μπαρ και οπου θες κουτση με πατεριτσες και με το ποδι σε ναρθηκα δεμενο. Και μεχρι τα χριστουγεννα εγω θα μπορω να χορευω χωρις να ποναω - ελπιζω.

..................

Φοβαμαι.