:-)))

C U SEPTEMBER!

το κουτσο

Οταν ημουνα μικρη, καθολου δεν συμπαθουσα τα παιχνιδια που απαιτουσαν συντονισμο κινησεων. Λαστιχο, μηλα, κουτσο. Ψηλωνα γρηγορα, ημουν ατσουμπαλο μικρο. Προχθες, μετα την επεμβαση, οταν ο φυσιοθεραπευτης προσπαθουσε να μου δειξει μαζι με το νοσοκομο πως να ανεβοκατεβαινω τις σκαλες με τις πατεριτσες, ξαναθυμηθηκα τα παιδικα μου. Απο τη μια, μου ηταν απλα αδυνατο να συντονισω τις κινησεις μου, απο την αλλη, αυτο δεν με εκανε να επιβραδυνω τους ρυθμους. Πιο αργα ! μου ελεγε ο φυσιοθεραπευτης, - και κυτταζε λιγο που ακουμπας τη πατεριτσα. Ο νοσοκομος ειχε ξεκαρδιστει, αλλα καλου κακου δεν αφηνε τη μεση μου, μη τους σωριαστω. Υποσχεθηκα οτι δεν θα αποτολμησω σκαλες μονη μου. Ηρθε και με παρελαβε η Maiti - να'ναι καλα η κοπελλα, γιατι μετα απο γενικη αναισθησια δε σε αφηνουν να φυγεις χωρις συνοδεια - και αμα εφτασα σπιτι, ειπα ενα μεγαλο ουφ!

Τελικα τα πραγματα ειναι πολυ καλυτερα απ'οτι τα φοβομουνα (ενδεχομενως και γιατι απο τα παυσιπονα που μου εδωσαν και ανελιπως καταπινω, ειμαι συνεχεια σε φαση "γεια μας"). Περπαταω σχετικα ανετα (νταξ, σουρνοντας το ποδι, αλλα παλι καλα!), δεν ποναω, και το βραδυ κοιμαμαι σαν πουλακι μαστουρωμενο.

Ο καλος μου αναπροσαρμοζει προγραμματα καλοκαιρινων διακοπων - τα ραμματα θα βγουν μεση της επομενης εβδομαδας, μεχρι τοτε τουλαχιστον θταξιδακια γιοκ. Ο Κομποθτας, ο Θ*ακος, η κολλητουλα, η Κ*να πηραν να διαπιστωσουν οτι ναι, επεζησα (ειχα κλαυτει αρκετα στο τηλεφωνο, μη χασω ευκαιρεια). Το μωρο δηλωσε απογοητευμενο που θα ερθω Αθηνα χωρις γυψο (μα να μη προλαβει μου γραψει κανενα μηνυματακι με μαρκαδορο) και χωρις πατεριτσες (wow! how cool is that!), αλλα και πολυ ευτυχισμενο που δεν πεθανα στην διαρκεια της επεμβασης, δεν θα αντεχε να χασει ακομα ενα αγαπημενο προσωπο. Η Φλ περασε νε με δει χθες, με 2 σοκολατες Ιον αμυγδαλου, και δυο ελληνικα περιοδικα (αυτη ειναι φιλη, ε?)! Η Μ και η Φι θα ερθουν σημερα, λιγο αργοτερα.

Ολα καλα! :-)

Σαβατο πρωι

Εχω πιει τον καφε μου, καθομαι στο λαπτοπ με τη μπαλκονοπορτα ανοιχτη, και χαζευω. Ηταν μια εβδομαδα απιστευτης εντασης και κουρασης. Πολλες κλινικες - προσπαθω να αναπληρωσω καποιες απο αυτες που θα χαθουν με την αναρρωτικη - πολλοι αρρωστοι, πολλα προβληματα (δικα τους) που πρεπει να λυσω. Πολλα ευχαριστω, πολλες ευχες,bonus points για τον παραδεισο. Πολυ δικο κμου ξοδεμα, ψυχικη εξαντληση. Ηδη ειμαι πιεσμενη αυτο τον καιρο, αισθανομαι τις αντοχες μου να εξαντλουνται. Πιανω τον ευατο μου σε καποια ορια που - απο πειρα- ξερω πως δεν πρεπει να ξεπερασω. Δεν με παιρνει να βρεθω να βυθιζομαι στα δικα μου μαυρα, σκοτεινα νερα. Δεν εχω χρονο για να βγαλω τον εαυτο μου στην επιφανεια αν αυτο συμβει τωρα. Προσπαθω να συνελθω.

Ο καιρος ειναι συνεχομενα καλοκαιρινος εδω και πολλες μερες - δεν μπορει να αντιληφθεικανενας Ελληνας που δεν εχει ζησει για καιρο στην Αγγλια ποσο καταπληκτικα ασυνηθιστο ειναι αυτο- και με βαζει σε διαθεση διακοπων. Ας το παραδεχτω - ειμαι σε διαθεση και σε αναγκη διακοπων εδω και πολυ πολυ καιρο τωρα, ακομα και απο οταν ο καιρος ηταν μουντος και σκοτεινος. Φοραω αρωμα Harajuku Lovers G.
Το μπουκαλλακι με το ξανθο κοριτσακι μου φτιαχνει το κεφι καθε φορα που το βλεπω στο ραφακι του μπανιου, η μυρωδια τροπικης καρυδας επανω μου μου θυμιζι τα παιδικα μου καλοκαιρια, με τη μαμα μου να με κυνηγαει να βαλω αντηλιακο. Τοτε που επαιρνα αποχρωση σοκολατας γαλακτος, οπως ελεγε η γιαγια μου. Το φορεμα μου, ασπρο με μαυρο ρελι στο πλαι και στη μεση και με μαυρες λεπτες τιραντες ειναι λιγο πιο κολλητο επανω μου φετος απο οτι το θυμαμαι περυσι. Αλλα σκεφτομαι πως η που αυτο θα ανοιξει, η που εγω θα αδυνατισω.Εχω φορεσει και τις καινουριες μου χρυσολευκες Havaiana, με το σηματακι Happiness στο δεξι λουρακι του δεξιου ποδιου. Η πανεμορφη μαυρουλα που μου τις εκανε customised χθες στο Selfridges μου επιασε την κουβεντα, "I will pray for you" μου ειπε (της ειπα για την επεμβαση στο γονατο). Με συγκινει η τυχαιοα καλοσυνη αγνωστων ανθρωπων.
Πηρα μια μεγαλη Samsonite, να χωρεσει τη ζωη μου για τις 7 καλοκαιρινες βδομαδες. Φυσικα, σε shocking pink. (θα με κυκλοφορησεις με ροζ βαλιτσα στα αεροδρομια?" "Μου αρεσουν πολυ οι περιεργες βαλιτσες").
Πηρα 3 βιβλια απο το Amazon, μασκες για τα μαλλια μου για μετα τον ηλιο, δωρακια - μαμα, μπαμπας, θεια. Το δικο του δωρο τυλιχθηκε σε hand made marbled paper που εχει αποχρωσεις μωβ, πορτοκαλι και ροζ, δεμενο με μωβ και πορτοκαλι σπαγγο.

Ακομα λιγες μερες, να θυμαμαι να κολυμπαω και να κραταω το κεφαλι μου εξω απο τα νερα. Να μην πανικοβαλλομαι που καταπινω νερο που και που. Λιγο κολυμπι ακομα, και θα τα καταφερω, ελπιζω...